Mijn lees-challenge voor dit jaar heb ik vastgesteld op 25 boeken. En dat verloopt eigenlijk voorspoedig. Inmiddels heb ik al 28% gelezen, dus ik loop wat voor op schema.
Na al die spannende boeken van M.J. Arlidge werd het tijd voor wat anders. Dat kon ook eigenlijk niet anders, want ik heb het laatste boek van de serie gelezen en kan nu alleen nog maar wachten op een eventueel vervolg. Dus dan maar op zoek naar wat anders.
Wim Kieft: De Terugkeer
Ik wilde even helemaal wat anders en las daarom Wim Kieft: De Terugkeer. Het eerste boek over Wim Kieft vond ik interessant om te lezen. Leuk klinkt wat raar, want het is best een triest verhaal. Daarom was ik ook wel benieuwd hoe het nu gaat met Wim Kieft.
En over dit vervolg kan ik wel zeggen dat het een leuk boek. Vermakelijk om te lezen en eigenlijk ook bijzonder, omdat Wim Kieft erg open is over van alles.
Het boek is trouwens geschreven voor Michel van Egmond.
Misleiding; The Bowers Files: The New York Years #1
Na het leven van Wim Kieft, wat geen standaard leven is, was ik toch wel weer toe aan wat spanning en kwam ik terecht bij Misleiding door Steven James. Een spannend boek, maar wat moest ik wennen aan de schrijfstijl. Het deed me denken aan zo’n oude Amerikaanse detective-serie, met zo’n man in een lange regenjas, die ook meteen de voice-over is.
Uiteindelijk lukte het me om daar doorheen te lezen en werd het allemaal behoorlijk spannend. Een verhaal waarvan je graag wilt dat het fictie is.
Een ongewoon huwelijk
En ineens kwam ik bij een roman terecht, weer iets anders, maar wel leuk voor de afwisseling. Het bleek ook nog eens een goede te zijn, dat vind ik zelf altijd wel erg fijn. De titel klopt in ieders geval helemaal bij het verhaal, het verhaal van Celestial en Roy. En eigenlijk ook een behoorlijk triest verhaal, waarvan je eigenlijk het verloop wel een beetje kunt voorspellen.
Toch is het een fijn boek om te lezen, het is mooi geschreven door Tayari Jones. En het is een boeiend verhaal.
Mij zie je niet
Weer terug naar wat spanning met dit boek geschreven door Loes den Hollander. En het is ook echt een spannend, maar het voelt allemaal wat kort door de bocht. Het lijkt snel geschreven met korte zinnen. Ik vind dit meestal niet zo’n hele fijne schrijfstijl, maar het verhaal vond ik spannend genoeg en ik wilde graag weten hoe het af zou lopen.
Als ik terugzoek in mijn Goodreads-account is dit blijkbaar het eerste boek wat ik van haar lees. Ik weet niet of dit haar standaard schrijfstijl is, misschien moet ik er nog eentje door haar geschreven lezen.
Inmiddels staat het volgende boek alweer klaar, namelijk het eerste deel van De Zeven Zussen-serie. Deze serie kwam ik al regelmatig tegen bij Kristel van Krispiratie en ik ben nieuwsgierig geworden. Over een tijdje dus waarschijnlijk meer over deze serie geschreven door Lucinda Riley.
En heb je nog aanraders, boeken die ik zeker moet lezen, die ik niet mag missen, laat het me weten!
Wat ik mis in Oisterwijk is een mooie grote bibliotheek. De bieb hier wordt alleen maar kleiner, mijn abonnement heb ik daarom al lang geleden opgezegd. Het is jammer dat er hier niet wordt geïnvesteerd in een mooie bieb, want het is heerlijk om er in rond te dwalen. En dat niet alleen, een mooie grote bieb stimuleert volgens mij echt tot meer lezen. Het laat je boeken ontdekken, leert je verschillende schrijvers kennen en geeft je een bredere kijk op de wereld.
Hier geen boeken, maar wel een mooi uitzicht over de stad
In Tilburg hebben ze dat goed begrepen, want daar hebben ze de LocHal (het gebouw waar vroeger locomotieven werden gerepareerd) omgebouwd tot een prachtige bibliotheek. Zo eentje waar je in kunt verdwalen, hele dagen kunt rondhangen en heel veel boeken kunt vinden. Ik twijfelde zelfs of ik niet toch weer lid zou worden van de bieb.
Maar de LocHal is veel meer dan alleen een bibliotheek (het heeft sowieso meerdere functies). Het gebouw op zich, met alle mooie oude elementen, is zeker een bezoekje waard. Dit bezoekje aan de LocHal zal ook niet het laatste zijn. Hier ga ik vaker naar toe, niet alleen om boeken voor de kinderen uit te zoeken, ook om te gaan kijken. Naar al die mooie elementen, maar ook naar de kunst die regelmatig wordt geëxposeerd. We hadden deze keer pech, want ze zaten nog volop in de opbouw van een nieuwe expositie. Die gaan we de volgende keer bekijken.
De laatste tijd ben ik in de ban van een serie erg spannende boeken. Boeken geschreven door MJ Arlidge, die zijn carrière begon als schrijver van (of zeg je dan voor?) televisieseries. Zo schreef hij onder andere mee aan Silent Witness. Het schrijven van al die spannende verhalen beviel hem blijkbaar wel, want Iene Miene Mutte werd zijn debuutroman. En dat is een heerlijk spannend boek. Een boek waarin Helen Grace op zoek gaat naar een seriemoordenaar. De moorden van deze seriemoordenaar zijn ontzettend wreed, waardoor je steeds blijft hopen dat het niet weer gebeurt. Het is goed geschreven, dat je door wilt blijven lezen. Er zitten cliffhangers in het boek, waardoor je moet weten hoe het afloopt en toch nog maar even het volgende hoofdstuk ook leest.
Tot het moment komt dat het boek uit is en je nog steeds door wilt lezen. Wat fijn dat het dan om een serie gaat en je weer verder kunt met het volgende onderzoek door Helen Grace. Want ook bij Piep Zei De Muis slaat de spanning meteen weer toe. Inmiddels ben ik aanbeland bij deel 3, Pluk Een Roos. Daar ben ik nog maar net in begonnen, toch zit ik al weer snel in het verhaal. Dat vind ik toch knap, dat iemand een boek kan schrijven dat je maar moet lezen. Wat zo spannend is, dat je zo graag wil weten hoe het af gaat lopen. Je snapt waarschijnlijk wel dat MJ Arlidge met stip binnen is gekomen op mijn lijstje van favoriete schrijvers. Als je zo kunt debuteren, en dat vervolgens ook nog vast kunt houden, dan wil ik graag heel veel boeken van je lezen!
De links van deze boeken zijn affiliatie links. Dit houdt dat in dat als je via deze link het boek koopt, ik een klein deel van de verkoop ontvang.
Begin september liet ik al weten dat ik mijn lees-challenge van 2018 al had gehaald. Maar het behalen van die challenge betekent natuurlijk niet dat ik dit jaar geen boeken meer lees. Want er zijn nog zoveel mooie boeken, daar ga ik dan ook nog maar even mee door. De teller staat inmiddels op 32 voor dit jaar. Van de boeken die ik afgelopen maand las, wil ik er graag 4 met je delen.
Zoals je ziet lees ik erg graag thrillers, ik hou van de spanning tijdens het lezen. Een boek is pas echt goed, als je het bijna niet weg kunt leggen. Als je gewoon moet weten dat het allemaal goed af zal lopen. Wat gelukkig meestal wel zo is, maar als je er nog middenin zit, dan weet je dat natuurlijk nog niet.
Het laatste boek dat ik las is Dochter van het Moeras. In de omschrijving wordt het vergeleken met Kamer van Emma Donoghue en dat vond ik een erg goed boek. Ik denk dat ik daarom iets te hoge verwachtingen had van dit boek. Het is een goed verhaal en goed geschreven, dat zeker. Maar op de één of andere manier wilde het me niet goed pakken. Sommige terugblikken in het verhaal mochten van mij wel korter, ik wilde meer weten over het verhaal in het heden. Toch is het een prima boek met een spannend verhaal.
Met B.A. Paris heb ik, volgens mij, een nieuwe favoriete schrijver gevonden, want ook Breng Me Terug vond ik weer een erg goed en spannend boek. Tijdens het lezen van dit boek, en ook andere boeken van deze schrijver, begrijp ik soms niet waarom de hoofdpersoon bepaalde keuzes maakt. Dan weet je eigenlijk al dat die niet zo handige keuze een hoop moeilijkheden op gaat leveren. Zoals ook in dit boek….
Van Bernice Berkleef heb ik nog niet eerder een boek gelezen, maar de fijne schrijfstijl zou dat zeker niet tegenhouden. Het verhaal over Cody is verdrietig, een ware nachtmerrie. Maar het blijft allemaal zo onduidelijk, je blijft met vragen zitten. Vandaar ook dat je blijft lezen, want hoe zit het nu eigenlijk in elkaar?
De boeken van Linda van Rijn zijn niet altijd favoriet, haar schrijfstijl staat me soms wat tegen. Maar het verhaal daarentegen spreekt me dan weer wel aan. Vandaar ook dat ik Zomernacht hier toch even wil noemen, omdat het toch wel weer een spannend verhaal is met een verrassend einde.
Misschien wordt het nu eens tijd voor iets anders, eens een keer geen thriller. Heb je nog tips (en dat mogen natuurlijk ook thrillers zijn) ik hoor ze graag!
Ik vond nog ergens een lijstje met boeken die ik dit jaar heb gelezen. En deze boeken stonden nog niet in mijn Goodreads-account, dus voegde ik ze toe. Daarmee behaalde ik mijn reading-challenge. De afgelopen jaren heb ik aan het begin van het jaar een challenge aangemaakt. En dit jaar dacht ik erg optimistisch te zijn, 24 boeken wilde ik gaan lezen.
Nou, dat is dus gelukt, want met het toevoegen van mijn lijstje kwam ik ineens op 25 boeken. En het is nog maar net september. Ik heb geen verklaring voor het vele lezen van dit jaar. Misschien kan ik wat meer rust vinden om te lezen of kom ik gewoon betere boeken tegen waar ik zo doorheen vlieg. Want ik heb inmiddels toch wel een aantal erg fijne boeken gelezen. Uit die 25 zal ik er een aantal noemen, een aantal aanraders…
Een verdwenen meisje en de vergelijking met een zaak van 30 jaar geleden. Spannende Scandinavische thriller
Na een valpartij ben je 10 jaar van je leven kwijt. De confrontatie met het heden is dan erg vreemd. Hoe ben ik zelf veranderd de afgelopen 10 jaar?
Ineens is je kind verdwenen, dat lijkt me een echte nachtmerrie. Wordt ze nog gevonden? Tja, dan moet je het toch echt even lezen.
Een erg spannend en goed boek. Voor mij de topper, echt een bizar verhaal. Het lezen meer dan waard!
De columns van Hugo Borst over het leven van zijn moeder met dementie. Mooi geschreven. Ik ben nu het tweede deel aan het lezen.
Wil je zien welke boeken ik nog meer heb gelezen? Je vindt het overzicht hier. Er komen er vast nog wel een paar bij voordat 2018 voorbij is.
Op vakantie in Frankrijk, op de camping en daar tot de ontdekking komen dat je niet voldoende boeken hebt meegenomen om de hele vakantie te kunnen lezen. Vooral als je alleen maar Nederlandstalige boeken leest, dan heb je dikke pech in Frankrijk. En niet alleen in Frankrijk trouwens. Maar goed, het gaf de doorslag om een ereader aan te schaffen.
Dit alles speelde zich zo’n 7 jaar geleden af en ik kocht dus mijn eerste ereader. Een Kobo, want daar las ik goede dingen over. Dat bleek gelukkig ook te kloppen en met veel plezier heb ik vele boeken gelezen op mijn Kobo. Hij werd wel wat trager en kon wel een upgrade gebruiken, maar deed toch waar hij voor was, namelijk boeken weergeven op een schermpje. Ik miste alleen wel een lampje en tijdens de vakantie werd dit opgelost door een zaklampje dat werd omgedoopt tot ‘Kobo Light’.
Dit jaar bedacht Joris dat hij boektechnisch wat ruimte wilde besparen tijdens de vakantie. Maar een grote lezer is hij niet, dus werd me afgelopen week het heuglijke nieuws verteld dat er een dag later een nieuwe Kobo zou arriveren. Voor mij! Een Kobo Clara, met licht! Je begrijpt wel dat mijn vakantie niet meer stuk kan en ik ben alvast begonnen ben met het verslinden van wat boeken.
Het leest heerlijk, lekker snel en fijn licht achter het scherm dat je ook nog eens heel gemakkelijk kunt aanpassen. Ik kan er echt heel veel boeken op kwijt, de komende jaren kan ik wel vooruit.
Recente reacties