Hieronder weer een overzicht van boeken die ik heb gelezen en die allemaal dezelfde beoordeling hebben gekregen. Verder zijn het totaal verschillende boeken, vooral veroorzaakt door een boek dat wat spannender was dan ik verwachtte. Zo eentje waar je echt even van bij moet komen.
Atlas – Lucinda Riley/Harry Whittaker
Deze bewaarde ik tot de zomervakantie, het leek me een mooi moment om het laatste deel van de Zeven Zussen te lezen. En dan zou ik waarschijnlijk ook de tijd hebben om aan één stuk door te lezen.
Atlas, het achtste en laatste deel in de Zeven zussen-serie van Lucinda Riley, vertelt het verhaal van Pa Salt en begint in Parijs, 1928. Een voor dood achtergelaten jongen wordt in huis gehaald door een liefdevolle familie. Daar bloeit hij volledig op, maar het blijft een mysterie wie hij écht is. De jongen weigert een woord los te laten over zijn verleden. Net als hij de ellende waarvoor hij is gevlucht bijna is vergeten – evenals de belofte die hij heeft gezworen na te komen – rukt het kwaad op in Europa en weet hij dat hij weer zal moeten vluchten.
Het boek stelde niet teleur, gaf antwoord op heel vragen. Ik ging er lekker doorheen en wilde ook blijven lezen. Ondanks dat ik het soms wel iets te toevallig vond. Of dat ik het idee had dat sommige dingen wel erg handig uitkwamen. Maar toch, een goede afsluiter van een mooie serie.
November – Thomas Olde Heuvelt
Na het soms toch wel zoete verhaal van Atlas was ik toe aan een spannender boek. Een thriller leek me wel een goede afwisseling. Dus begon ik aan November. Maar misschien was dat net iets teveel spanning.
Tot het november wordt. Dan breken de Donkerder Dagen aan. Luana en Ralph weten het, en hun kinderen Kayla en Django ook. Ieder jaar in november slaat hun geluk om en worden ze juist overvallen door ongeluk. Daar zijn de pijntjes, de domme pech, de financiële tegenvallers. Periodes van ziekte, mentale verwarring en depressie. Meestal niets onoverkomelijks, maar de Donkerder Dagen kunnen ze elk jaar maar beter uitzitten. Na een week of vier is het voorbij en keert het geluk terug… maar wel tegen een prijs.
Want hoe verder ik kom in het boek, hoe meer ik het gevoel krijg dat het meer een horror-verhaal is dan een thriller. Nu heeft dat niet meteen mijn voorkeur, maar deze is toch wel erg spannend. Ik kan het boek soms maar moeilijk wegleggen. En over het einde zal ik niet teveel vertellen, behalve dat ik het wel een typisch horror-einde vind.
In haar schoenen – Jojo Moyes
De boeken van Jojo Moyes lees ik niet zo vaak. Ik vind ze vaak wat te zoet en overdreven. Maar na het vorige boek heb ik wel wat behoefte aan zoet, dus waag ik het er toch maar op.
Sam is dankbaar voor wat ze heeft , al lijkt het niet veel: een baan die ze amper weet te behouden en een gezin dat volledig op haar steunt. Ze beseft dat er maar één slechte dag nodig is voordat alles uit haar handen glipt… Nisha heeft alles waarvan ze ooit droomde: een fenomenaal rijke man en een leven vol luxe. Tot ze opeens alles kwijt is als haar man een scheiding aanvraagt. Sam en Nisha zouden elkaar nooit gesproken hebben. Maar nadat ze per ongeluk elkaars sporttas hebben meegenomen, komen ze in contact op een moment dat hun levens totaal de bocht uit vliegen.
Het blijkt een erg leuk boek, met verschillende verhaallijnen waarbij ik geen favoriet heb. De hoofdpersonen zijn heel verschillend, maar zijn allebei interessant om te volgen. Het verhaal is soms over de top, maar ik heb me daar niet aan geïrriteerd. Het maakte het voor mij soms wat grappiger. Het was in ieders geval weer een boek dat ik niet weg kon leggen.
Voor nu ben ik even helemaal bij met de boeken die ik heb gelezen. Inmiddels ben ik natuurlijk weer begonnen aan een volgende. Daarbij ben ik er nog niet helemaal uit wat ik er nu precies van vind. Gelukkig heb ik nog wel wat bladzijden te gaan.
Hm, die November intrigeert mij wel!
Het was een heel bijzonder boek. 🙂
Aha weer 2 voor mijn lijstje.
November maar even niet.
De zeven zussen heb ik niet gelezen, maar door alle recensies staan ze nu wel bovenaan mijn bieblijst. Atlas dus ook!
De Zeven Zussen vond ik een mooie serie. Vaak een wat lastig begin, waar ik wat moeilijk doorheen kwam. Maar als je eenmal goed in het verhaal zit, is het moeilijk om het weg te leggen.