Net als vorige maand sta ik op de eerste dag van een nieuwe maand nog even stil bij vorige maand. Een maand die de geschiedenis in zal gaan als de maand waarin de ellende rondom het Corona-virus in Nederland begon. Eentje die we ons hele leven gaan herinneren. Ondertussen gaat het leven gewoon door, daarom neem ik je nog even mee naar wat Insta-favorieten, gelezen boeken, bekeken op Netflix (en Cinetree) en berichten die vaak werden gelezen op mijn blog.
Instagram
Mijn ‘jaarproject’ om iedere dag een foto te maken loopt nog steeds. De collectie wordt steeds groter. Dit zijn mijn favorieten van maart:
Je zou het bijna vergeten, maar het is al bijna Pasen. De paaseitjes mogen in ieders geval weer.
In mijn feed zie je regelmatig één van onze huisdieren voorbij komen, zo ook Pluis.
De lente komt eraan, heerlijk genieten van de bloesem.
En onze straat wordt weer omgetoverd tot één van de mooiste straten in Oisterwijk.
Boeken
Tijdens de Hebban-adventskalender zette ik het boek DNA, geschreven door Yrsa Sigurðardóttir, op mijn ereader. En nu ben ik het dan eindelijk aan het lezen. Een spannend boek, waarin ik me ontzettend erger aan de commissaris die de zaak onderzoekt. Verder las ik Vox door Christina Dalcher. En las ik een boek van een compleet ander genre, namelijk Ik wil met je mee van Jill Mansell. Hoe dat boek beviel lees je komende week.
Netflix (en Cinetree)
Cinetree geeft de mogelijkheid om tot 6 april (het kan dus nog eventjes) gratis te kijken naar films en documentaires die zij aanbieden. En daar zitten echt wel hele mooie tussen. Zo keek ik al naar The Florida Project, een film over een aantal kinderen die met hun alleenstaande ouders in een motel wonen. Erg mooi in beeld gebracht, heel veel pasteltinten en een goed verteld (eigenlijk behoorlijk triest) verhaal. Ook zag ik de documentaire Life, Animated. Over de autistische jongen Owen Suskind en zijn leven, waarin Disney-films een belangrijke rol spelen. Een mooie documentaire, die ook meer inzicht geeft in het leven met autisme. Maar ook Netflix zwengelen we nog regelmatig aan. Dan vooral om A-Typical te kijken. Ook hierin speelt autisme een rol, al wordt het wel een stuk luchtiger gebracht. Deze serie kijken we samen met onze puberdochters. Het is een leuke serie om samen te kijken. We leven mee met Sam en Casey, hebben medelijden met Doug en ergeren ons aan Elsa. Helaas zijn we aanbeland bij het einde van seizoen 3 en vallen we nu even in een gat. Seizoen 4 (het allerlaatste seizoen) is nog niet in de maak, dus we zijn nog op zoek naar een leuke vervanger.
Blogberichten
Maart was een mooie maand wat betreft bezoekersaantallen. Leuk om te zien dat er regelmatig mensen eens komen kijken bij mijn blog. De berichten die deze maand het meeste zijn bekeken zijn deze drie:
Het was een vreemde maand en de komende maand zal niet veel anders zijn. Ik merk dat mijn blog hierin een beetje houvast geeft. Gewoon even met iets anders bezig zijn. Dus dat bloggen komt wel goed de komende tijd. 🙂
Mijn zoontje had een belangrijke mededeling afgelopen weekend. Zijn zus ging hem ongeveer een maand geleden al voor, maar nu wist hij het ook zeker, hij wordt vegetariër. Dus nu hebben we twee niet-vleeseters in ons gezin. Inmiddels begin ik al steeds meer te wennen aan het koken zonder vlees. Dat deed ik al wel eens, we zaten al in de categorie flexitariër, maar nu houd ik dus iedere keer rekening met onze niet-vleesetende gezinsleden. Wat er dan ook regelmatig op neer komt dat we vaker met het hele gezin geen vlees eten.
Maar een hele week zonder vlees, dat is ons nog niet gelukt. Daarom ga ik meedoen met de ‘Nationale Week zonder Vlees‘. Deze start op maandag 9 maart en zoals de naam al zegt, die hele week eet je geen vlees. Mijn verzameling vegetarische recepten groeit de laatste flink, dus ik heb gelukkig wat om uit te kiezen.
En wat we in de week zonder vlees gaan eten? Je vindt een aantal opties hieronder.
In de komende week zullen er ook nog wel wraps voorbij komen, een favoriet van de kinderen en zo gemakkelijk vegetarisch te maken. En hopelijk speelt de Albert Heijn in op de Nationale Week Zonder Vlees en zijn er veel vegetarische producten in de bonus. Ik hoop zelf op de vegetarische kroketten van Mora in samenwerking met De Vegetarische Slager. Die zijn echt zo lekker, zelfs lekkerder dan die met vlees.
Maar ook zonder die kroketten komen we de week wel door. En jij, doe jij mee?
Op de eerste dag van een nieuwe maand vind ik het fijn om nog even stil te staan bij vorige maand. Daarom neem ik je nog even mee naar wat Insta-favorieten, gelezen boeken, bekeken op Netflix en berichten die vaak werden gelezen op mijn blog.
Instagram
Met iedere dag een foto op Instagram is er genoeg om uit te kiezen. Ik ben inmiddels al aanbeland bij foto 44 van de 366. Hieronder vind je 4 van mijn favorieten van februari (16 t/m 44).
Met z’n allen sushi etenGenieten van een mooie omgeving
Een jarige deze maandMet school op skireis, een nieuw hoofdstuk in het loslaten
Boeken
Op dit moment lees ik Alles voor Jou door Liane Moriarty. Haar boeken lees ik graag, en hoewel ook dit weer een goed verhaal is, lukt het me niet om er echt lekker in door te lezen. Het pakt me niet genoeg. Misschien ben ik teveel afgeleid en lukt het me beter als ik er gewoon eens echt goed de tijd voor neem.
Het lezen lukte wel beter bij Bella Donna door Mathilde Hoekstra. Dat vond ik een behoorlijk bizar en vreemd verhaal. Ik heb het uitgelezen, vooral omdat ik benieuwd was hoe het nu eigenlijk af zou lopen. Maar heb vaak mijn vraagtekens gezet bij het hele verhaal. En ook de manier van schrijven vond ik niet altijd even prettig.
Ook las ik Bloedheet door Jet van Vuuren. Daar ben ik wel een stuk enthousiaster over, een spannend verhaal met allerlei wendingen die je niet altijd aan ziet komen. De schrijfwijze is soms misschien wat luchtig, want er vindt toch behoorlijk wat ellende plaats. Toch een spannend en goed boek.
Netflix
De afgelopen maand lag ik een paar dagen ziek op bed en keek ik wat series op Netflix. Ook een deel van de documentaire Don’t F**ck with Cats: Hunting an Internet Killer. Daar voelde ik me niet direct beter van. Wat een bizar en verschrikkelijk verhaal. Maar zoals het zo vaak gaat met dat soort verhalen, ik wil toch weten hoe het allemaal verloopt. Ik ga er ook niet teveel over vertellen. Ben je geïnteresseerd in misdaadverhalen, dan is het zeker de moeite waard om te bekijken.
En deze maand bekeek ik nog een documentaire, namelijk Icarus, bekroond met een Oscar. Deze documentaire over dopinggebruik in de wielerwereld en de maker, Bryan Vogel, wil graag ontdekken wat die doping doet met zijn eigen wielerprestaties. Tijdens zijn ontdekkingstocht komt er een groot dopingschandaal aan het licht, wat nogal zorgt voor een verrassende wending in het verhaal.
Blogberichten
Het bloggen gaat bij mij altijd met pieken en dalen. Dan plaats ik weer regelmatig een bericht om vervolgens weer een tijdje stil te zijn. Ik geloof dat ik op dit moment in een piek zit, waardoor ik regelmatig een bericht plaats. Deze berichten werden het meeste bezocht in februari.
En zo sluit ik het overzicht van februari af. Een maand waar ik best tevreden op terug kan kijken. Maar ondertussen kijk ik ook uit naar de maanden die komen gaan, naar mooier weer en meer buiten zijn. Dat vraag nog even wat geduld.
Dit bericht bevat een aantal affiliate links. Koop je iets via één van deze links, dan ontvang ik hiervoor een klein bedrag.
Het kwam voorbij op de Flow-scheurkalender, de eerste stap in een digital detox, het uitzetten van de meldingen op mijn telefoon. Dus dat deed ik, ik zette al mijn melding uit. Alleen met het tweede deel van die eerste stap, het bekijken van je mail en berichten bekijken op gezette tijden, dat vind ik dan nog best een lastige.
Tips voor een digitale detox (1): Zet alle meldingen op je telefoon uit en kijk alleen op gezette tijden of er nieuwe berichten zijn.
Uit de Flow-scheurkalender
Terwijl het allemaal zo gemakkelijk klinkt, gewoon die meldingen uit en, bijvoorbeeld, in de ochtend en in de avond even op die telefoon kijken. Maar dat lukt me dus niet. Ik blijf een onrust houden dat ik dingen mis, dat er van alles gebeurt en in mijn mailbox binnen komt, waar ik meteen iets mee moet. Terwijl dat natuurlijk niet is, de meeste dingen kunnen best wel wachten en anders belt diegene vast wel als het te lang duurt. Maar het heeft wel tot gevolg dat ik dus regelmatig, misschien wel meer dan voor mijn meldingen uitstonden, op mijn telefoon kijk.
Op dit moment levert het uitzetten van die meldingen me dus nog niet zoveel op. Als het me uiteindelijk lukt om echt te beseffen dat ik niets mis, ik niets steeds hoef te kijken en ik mijn hoofd ook zover krijg, dan lijkt me dat detoxen echt niet zo verkeerd. Want steeds maar kijken op die telefoon en reageren op die meldingen (als die aanstaan) levert toch eigenlijk een hoop onrust op en gaat ten koste van mijn focus. Die focus kan ik goed gebruiken, dus ga ik maar eens afspraken met mezelf maken.
Mijn berichten check ik drie keer per dag; in de ochtend, middag en avond. En wie weet, ga ik ooit nog naar twee keer per dag. Maar laten we beginnen met drie, ik denk dat dat al een behoorlijke uitdaging wordt.
Ik heb trouwens nog niet op de kalender gespiekt naar het verdere vervolg van de digital detox. Dat kom ik vanzelf wel tegen, ik laat het je weten.
De week van mijn verjaardag, en ook al heb ik die inmiddels toch al best vaak gevierd, ik vind dat toch altijd een bijzondere dag. Dus deze komt ook nog terug in mijn lijstje van mooie en leuke momenten van de afgelopen week. Maar er was nog meer…
het schrijven van berichten voor mijn blog verloopt lekker, ik lijk steeds weer wat meer inspiratie te krijgen
een heerlijk spannend boek dat je niet kunt leggen, daar kan ik echt van genieten
ik probeer vaker op de fiets naar mijn werk te gaan en ik word beloond met een prachtige mist boven de weilanden
een fijne verjaardag met leuke kadootjes en goed gezelschap
het was weer even geleden, Joris en ik gaan met z’n tweeën uit eten
op zondagochtend een flinke wandeling door de bossen en een route kiezen waar je helemaal niemand tegen komt
Het lukt me steeds beter om meer in het moment te zijn, dingen los te laten en mezelf toe te spreken als ik toch weer ga piekeren. Het maakt alles lichter, ik kan meer hebben en ik denk ook dat het leidt tot meer inspiratie. Daar is gewoon wat meer ruimte voor. En doordat ik dit zo merk, is dat alleen maar een extra stimulans om hier goed bij stil te blijven staan en om er mee bezig te blijven.
De overgang naar een nieuw jaar, dat zorgde al voor wat klein geluk deze week. Weer fris beginnen, vol goede moed. Ik begon ook met de leuke, positieve dingen per dag op te schrijven. Die zal ik er even bij pakken, dat is een mooie inspiratiebron voor de wekelijkse verzameling klein geluk.
het nieuwe jaar begint met een gezellig bezoek aan familie
met Mees ga ik naar de ijsbaan, waar hij soepel rondjes schaatst
ik breng orde aan in onze chaotische boekenkast
we maken en eten sushi met vrienden, erg lekker en erg gezellig
Laatste reacties