Persoonlijk |
Bij de start ben ik nog niet aangekomen, maar ik ben al wel aan het aftellen naar het moment dat ik echt van start zal gaan met mijn eigen bedrijf, onderneming of hoe je het wilt noemen. Het klinkt allemaal wat zwaar, terwijl het zo helemaal niet voelt. Het voelt nog steeds als de juiste keuze. Wel voel ik de spanning toenemen. Hoe wordt het ontvangen, hoe gaan mensen reageren en gaan mensen reageren?
Tot het dan echt allemaal van start gaat ben ik bezig met de laatste dingen. Alles afronden en voorbereiden, zodat de start ook een goede start kan zijn. Dat ik er helemaal klaar voor ben. En dan komen er vast nog allerlei dingen waar ik nu nog niet meteen heb bedacht. Maar dat is niet erg, als de basis er maar is.
Wil je mee aftellen? Neem dan even een kijkje op deze site.
Persoonlijk |
Dat minimaliseren, ik vind het maar lastig. En dan vooral de categorie ‘niets kopen’. Er zijn namelijk teveel leuke dingen te koop en ja, die heb ik dan ook echt nodig. Tenminste dat denk ik op dat moment. Nadat ik het gekocht heb, wordt dat gevoel dan vaak wat minder sterk. Toch kan ik het niet laten om regelmatig een nieuw shirtje of jurkje te kopen. Dan bij voorkeur niet te duur, dat voelt dan helemaal goed. Totdat ik na een aantal weken het eerste gaatje ontdek ik het shirt en ik me weer besef dat ik beter wat minder kan kopen, maar dan wat meer uit moet geven voor een betere kwaliteit.
Maar dat is steeds achteraf en dat levert irritaties op. En aangezien ik het toch graag wat positiever wil zien, wil ik ook graag af van die irritaties. Ik moet er dus voor zorgen dat ik gewoon niets koop, alleen als ik het nodig heb. Want als je van alles aanschaft kost dat natuurlijk ook geld. Geld wat er soms te hard uitvliegt.
Dat uitvliegende geld hield ik een hele tijd bij met You Need a Budget. Een mooi principe dat uitgaat van budgetten, je verdeelt alle inkomsten over categorieën, en daar houd je je aan. Tja, ik werd erg creatief met schuiven van van virtueel geld dat dit principe voor mij niet goed werkte. Het opzeggen van het abonnement werd een mooie bezuiniging. Toch vind ik het prettig om goed bij te houden wat er in komt en uit gaat. Dan wel bij voorkeur zonder abonnement. En na een korte zoektocht kwam ik uit bij de app Spendee. Die gebruik ik nu een tijdje en ik ben fan. Het werkt gemakkelijk en het geeft een mooi inzicht. Je kunt budgetten instellen, wat ik heb gedaan voor de boodschappen, en zo zie ik precies wat ik per dag uit kan geven om binnen het budget te blijven. Voor deze app kun je een abonnement aanschaffen, maar voor nu kan ik prima met de gratis versie uit de voeten.
Weer even terug naar het minimaliseren, of misschien wel meer consuminderen. Want door bewuster om te gaan met wat er aan geld uit gaat, lukt het mij ook beter om minder te kopen. Ik denk er beter over na, vraag me meer af of ik iets wel echt nodig heb. Het fijne is dat dit vooraf plaats vindt, dus levert me het ook geen irritaties op over wat ik heb gekocht.
Samengevat, wil je gaan minimaliseren, consuminderen of hoe je het ook noemt, koppel dat aan meer financieel inzicht. Het kan net dat extra zetje geven waardoor je besluit om iets gewoon niet te kopen.
Foto boven bericht: Nattanan Kanchanaprat
Persoonlijk |
Morgen, op de dag dat Mees 6 wordt, zijn Joris en ik 20 jaar samen. In die 20 jaar zijn we getrouwd, kregen we 3 kinderen en bouwden we samen een leven op. Een leven dat ik me niet zonder hem voor kan stellen. Nog steeds verliefd….
En misschien dat dit nummer, deze cover door K’s Choice, me daarom zo raakt.
Persoonlijk |
Eind april en begin mei kon je op tv kijken naar In de Leeuwenhoek. Hugo Borst en Adelheid Roosen keken 4 weken rond in dit Rotterdamse verpleeghuis, op zoek naar de menselijke zorg bij dementie. Afgelopen week bekeek ik alle afleveringen en werd ik geraakt door de bewoners van het verpleeghuis, hoe Hugo Borst en Adelheid Roosen met de mensen omgaan en hoeveel de zorg wordt verpest door onderbezetting, bezuinigingen en regels.
Gisteren reisde ik af naar Utrecht om daar eens te gaan luisteren bij ‘In de Leeuwenhoek on tour’. Een avond in het teken van de serie en gesprekken aan de hand van getoonde fragmenten. Het bleef niet bij alleen luisteren, de deelnemers mochten actief aan de slag wat al begon met een wat ongemakkelijke oefening. Namelijk 2 minuten in de ogen van een vreemde kijken. Daarbij mocht je vertellen wat je daarbij voelde, hoe je dit vond of mocht je niets zeggen. En hoewel het ontzettend ongemakkelijk was, was het eigenlijk ook wel bijzonder. De onbekende was een mevrouw, die haar man een aantal maanden geleden naar het verpleeghuis moest brengen en daar nog elke dag mee worstelde. Omdat het niet lekker loopt in het verpleeghuis, maar ook door het schuldgevoel, dat ze hem daar naartoe moest brengen.
Mijn hart breekt bij zulke verhalen. Hoe verschrikkelijk is het als je al die jaren samen bent, je jouw dierbare ziet veranderen en uiteindelijk het besluit moet nemen dat jouw dierbare niet meer thuis kan wonen. Wat ze in de serie ‘In de Leeuwenhoek’ laten zien, is dat een opname ook voor rust kan zorgen. Dat de zorg kan worden losgelaten en dat er dan weer tijd komt om nog te genieten van elkaar. En na het verhaal van de onbekende mevrouw gisteren hoop ik zo dat voor haar dit moment ook nog zal komen.
Meer zien van In de Leeuwenhoek? Kijk dan hier voor alle afleveringen.
Persoonlijk |
Ik zit in Eindhoven bij de Kamer van Koophandel en ineens valt alles op z’n plek. Eindhoven, de plaats waar ik in 2000 afstudeerde en nu dus de plaats waar ik mijn nieuwe bedrijf inschrijf. Een bedrijf dat aansluit bij mijn opleiding, mijn interesses en bij de richting waarin ik me verder wil ontwikkelen.
Die zoektocht heeft even geduurd. Het zoeken naar een nieuwe baan was blijkbaar de route die ik moest volgen om hier terecht te komen. Alle afwijzingen en alle gesprekken hebben ervoor gezorgd dat ik meer na ging denken over wat ik wilde in een baan.
Mede aangewakkerd door de coachingsgesprekken, die ervoor zorgden dat de raderen in mijn hoofd goed gingen draaien.
De gedachte om voor mezelf te beginnen heeft vaker door mijn hoofd gespeeld, maar ik kon daar geen richting aan geven. Tot een tijdje geleden het kwartje viel.
En nu is het dan zover, ik heb me ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en ben nu eigenaresse van mijn eigen bedrijf. Wat ik ga doen vertel ik je binnenkort. Ik ga eerst even genieten van deze stap.
BewarenBewaren
BewarenBewaren
Recente reacties