Misschien komt het wel doordat ik de laatste tijd slechter slaap. ‘s Nachts een paar keer wakker en weer vroeg op. Daarvan word ik chagrijnig en raak ik sneller geïrriteerd en gefrustreerd.
Wat mij dan zoal frustreert? Hieronder een kort overzicht.
- De Sonos, die ineens stopt of een stukje terug springt tijdens het luisteren naar de radio
- Het schoon en opgeruimd houden van het huis, hoe doen anderen dat? Ik snap echt niet hoe mensen dit lukt in combinatie met kinderen en een baan.
- De was die nooit eindigt en daarbij het gemopper dat nou net die ene trui of broek niet is uitgewassen.
- De overgang, ik word soms gek van die stemmingswisselingen, ineens weer ongesteld zijn, haaruitval en had ik die stemmingswisselingen al genoemd?
- En dat, als die menstruatie er ineens weer is, dan ook nog eens heel heftig is.
- Deodorant die altijd goed werkt, maar waar je ineens flink doorheen zweet, waardoor je meteen een ander shirt aan kunt doen.
- Dat slechter slapen dus, niet doorslapen en te vroeg wakker. Waardoor je eigenlijk de hele dag het gevoel hebt dat je er niet helemaal bij bent.
En zo kan ik nog even doorgaan, waarbij de meeste frustraties nogal hormoon gerelateerd zijn. Ik merk steeds vaker dat ik overgangsverschijnselen krijg. Naast die onregelmatige en heftige menstruatie heb ik soms ook last van opvliegers. Nog niet heel heftig, het voelt nu meestal wat vreemd. Alsof ik ineens heel hard moet blozen en me ongemakkelijk voel. Dan krijg ik het even heel warm en is het daarna weer over.
Het meest vervelende vind ik wel die stemmingswisselingen, ik kan soms echt in een dip raken. En ik ben niet de enige die daar last van heeft, daar heeft ons hele gezin last van. Ik moet daar dan niet in blijven hangen, maar iets gaan doen. Gaan hardlopen, wandelen of dan maar even de was wegvouwen met een podcast op mijn oren. Afleiding zoeken. Maar als de dip nogal diep is, dan kost me dat soms teveel moeite.
Gelukkig voel ik me ook vaak wel goed en dat moet ik zeker niet vergeten. Het negatief bekijken van alles sluipt er nogal snel in, iets waar ik op moet blijven letten. De positieve dingen wat actiever gaan verzamelen, me daar weer wat meer bewust van worden. En als die overgangsklachten echt te heftig gaan worden, dan maar een keer naar de huisarts.
Ik ben me de laatste tijd wat meer aan het inlezen over dit onderwerp omdat ik het idee heb dat het ook heel langzaam aan het beginnen is. Nu ben ik nog relatief jong om in de menopauze te zitten, maar zo heb ik wel gelezen dat het ook al 10+ jaar voordat het er ‘echt’ is, ook al kan beginnen met wat lichte vormen van vervelende symptomen. Ik verheug me er allesbehalve op!
Goed dat je er zo openlijk over schrijft, dat zie ik niet veel mensen doen. Terwijl het helemaal geen raar onderwerp is vind ik.
Dank je, het is inderdaad geen raar onderwerp, maar er wordt maar weinig over gepraat of geschreven. Terwijl het toch een behoorlijke impact kan hebben op je leven.
Die Sonos! Wat een waardeloos systeem af en toe. Zit je net lekker mee te zingen in een nummer, stopt ie ermee. Z u c h t! Ik geef je virtuele knuffel, misschien helpt het een klein beetje?
Dank je wel en inderdaad, dat is zo irritant. Heel handig om muziek te luisteren, maar het zou fijn zijn als het gewoon zou werken.
Overgangsklachten lijken me echt heel erg vervelend!
[…] niet dat ik ooit zo hevig ongesteld ben geweest, ik ben er redelijk door van slag. Gelukkig kan ik wat frustraties kwijt in mijn […]
Vervelend dat je zo last hebt van je hormonen. Ik weet er eigenlijk helemaal niet veel over en zoals Luus zegt; er wordt ook niet echt over gepraat. Maar dat is met veel dingen zo en ik vind het dan eigenlijk altijd wel fijn als mensen er wel over schrijven.
Ik hoop dat het snel voorbij is, maar ja, wat is snel in dit geval?