De week van 17 juli

De afgelopen weken hebben we genoten van een prachtige reis naar Tanzania. Dat is ook meteen de reden waarom dit weekoverzicht pas zo laat komt. Maar omdat deze weken zeker niet mogen ontbreken, kijk ik graag naar even terug.
Deze eerste week was een week met veel mooie ervaringen, dus bereid je voor op een wat langer weekoverzicht dan normaal. 🙂

Maandag

Het is de dag voor ons vertrek en inmiddels zijn al veel dingen ingepakt. Nog snel de laatste dingen halen en checken of we alles hebben. Mijn camera is opgeladen en zit al in de camera-rugzak die ik heb pas heb aangeschaft. Een handige rugzak met veel aparte vakjes en waar ik de camera gemakkelijk uit kan halen.
De spanning voor het vliegen loopt inmiddels op. Als ik denk aan de lange vlucht, krijg ik al buikpijn.

Dinsdag

Een erg vroege dag vandaag, want om 10.05 uur vertrekken we naar Kilimanjaro Airport in Tanzania. Dus we zitten al vroeg in de auto op weg naar Schiphol. Ik heb nog nooit zo’n verre reis gemaakt en ik kan me er eigenlijk ook bijna geen voorstelling van maken hoe het zal zijn.
Op het vliegveld verloopt alles soepel en al snel gaan we aan boord van het vliegtuig. Ik heb me voorgenomen om me af te laten leiden door de films die ik tijdens de ruim 9 uur durende vlucht kan kijken, maar na het opstijgen lijkt het entertainmentsysteem niet te werken. Gelukkig helpt ook hier het even opnieuw opstarten.
Maar ik kan me niet echt helemaal ontspannen, dus al die films wordt er uiteindelijk maar eentje, Elvis.

Het is al donker als we landen op Kilimanjaro Airport en als we uit het vliegtuig stappen blijkt het heerlijk warm. We worden opgehaald door Sele, hij is deze eerste week onze gids. Hij brengt ons naar Arusha, onze eerste stop. We slapen daar één nacht in het Green Mountain Hotel. We worden erg vriendelijk ontvangen. Ik moet nog even wennen aan alle hulp die wordt geboden en wil steeds zelf mijn koffer dragen. Maar goed, we zijn er. Nog een nachtje slapen en dan door naar Tarangire National Park.

Woensdag

De wekker gaat al weer vroeg, want vandaag gaan we echt op safari. Of game drive, wat eigenlijk meer het gangbare begrip is. We hebben een fijn ontbijtbuffet in het hotel en zorgen dat we op tijd klaar staan. Sele haalt ons op, al onze spullen worden weer in de auto geladen en we gaan op weg naar Tarangire National Park. We zijn niet de enigen, blijkt wel als we daar aankomen. Het is hoogseizoen en we zien veel andere toeristen. Maar als we het park inrijden ligt de aandacht vooral bij alles wat we daar zien. Het is zo bijzonder om ineens een giraffe te zien of een hele hoop zebra’s bij elkaar. Helemaal indrukwekkend vind ik de olifanten. Regelmatig staan we stil om eens goed rond te kijken. Handig dat het dak van de auto helemaal open kan. Sele vertelt ons van alles over wat we allemaal zien. We spotten zelfs al een cheeta vandaag.

Na onze gamedrive gaan we weer door naar de volgende slaapplek, Lake Manyara Safari Lodges. Een heel bijzondere plek, de giraffes en zebra’s lopen gewoon over het terrein. Joris en Mees gaan nog even zwemmen en ook daar komen de zebra’s een kijkje nemen.
‘s Avonds maken we voor de eerste keer kennis met Tanzaniaanse keuken. Veel rijst, maar ook veel groenten en vlees. Het smaakt allemaal prima, is lekker gekruid.

Het was een vermoeiende dag, dus we gaan niet te laat slapen. Maar het slapen valt nog wat tegen, omdat het flink waait vanaf het meer. De tentdoeken klapperen er op los. Het lukt uiteindelijk redelijk, maar de wekker gaat weer vroeg.

Donderdag

In onze reisplanning staat vandaag vermeld als culturele dag. Dus brengt Sele ons, na weer een erg fijn ontbijt, naar een dorp vlakbij de lodge. Daar wacht Neema op ons. Met haar bezoeken we de rijstvelden, wandelen we door een dorpje, drinken we bananenbier, bekijken we houtsnijwerk en wordt er geschilderd door de kinderen. Het zijn zoveel indrukken en het leven is zo anders dan hier. Wat zijn wij toch verwend met al die luxe om ons heen. De huizen waarin de mensen wonen zijn klein en primitief, het leven vindt vooral buiten plaats. Het is rommelig en er ligt overal behoorlijk wat afval of nog nasmeulende hoopjes van afval wat in brand is gezet. Ik merk dat ik wel wat last heb hiervan, het is voor mij soms echt een cultuurshock.

Na onze wandeling door het dorp rijden we naar een bananenplantage waar we gaan lunchen. Onze lunch wordt vers gemaakt en is een overdaad aan eten. We leren de Tanzaniaanse keuken nog beter kennen en ook de gebruiken daarom heen. Sele en Neema vertellen ons er van alles over en stellen tegelijkertijd veel vragen over hoe dat bij ons dan gaat.

Na de lunch lopen we nog even over de markt, waar Neema onze kennis van groenten en fruit test. Dat blijkt een uitdaging, dus het wordt een leerzaam bezoek. Als we van de markt af komen, staan er twee tuktuk’s op ons te wachten. Die tuktuk’s worden veel als taxi gebruikt door de lokale bevolking. Het verkeer is hier nogal druk en chaotisch, maar de chauffeurs brengen ons veilig naar de Maasai. Want die mogen niet ontbreken op deze dag, alhoewel het erg ongemakkelijk voelt als we worden ontvangen met een traditionele dans.
Het is een bijzondere stam, die Maasai. Ze leven erg primitief in kleine ronde hutjes. Ze houden geiten en koeien, die ze in de omgeving laten grazen. Onderweg kom je ze ook vaak tegen. Ook veel kinderen, alhoewel er gelukkig steeds meer Maasai-kinderen naar school gaan. Bij het Maasai dorpje dat wij bezoeken hebben ze een eigen kleine pre-school voor de kinderen en gaan ze daarna naar de school in de buurt.

Na het bezoek aan de Maasai worden we door de tuktuk’s terug gebracht naar het startpunt en van daaruit gaan we door naar onze volgende slaapplek. Na een stukje klimmen met de auto komen we aan bij Migonbani Camp. Een plek met een prachtig uitzicht, een mooi zwembad en een fijne omgeving. Van alle plekken waar we verblijven tijdens deze eerste week, is deze unaniem favoriet.

Vrijdag

Het is fijn wakker worden op zo’n mooie plek. We ontbijten op het gemakje en dan is het alweer bijna tijd om te vertrekken. Er staat een behoorlijk reis op de planning, want we rijden naar Serengeti National Park. Vooral door de flink hobbelende weg, a real African massage, is het best een pittige tocht. Maar voordat we aan die hobbelweg beginnen, stoppen we bij het uitzichtpunt dat uitkijkt over de Ngorongoro-krater. Het is een prachtig uitzicht met als hoogtepunt het spotten van een neushoorn.

We rijden verder en al hobbelend komen we dan echt aan bij Serengeti National Park. Hier zullen we twee nachten blijven en slapen we ook in het park. Maar eerst staat er een game drive op het programma. De Serengeti is prachtig, met weer veel prachtige dieren. We spotten onze eerste leeuwen, zien nijlpaarden en olifanten. Ook de omgeving is prachtig, het is een erg vlak gebied (Serengeti betekent ook ‘eindeloze vlaktes’), waardoor je ver weg kunt kijken.

Met een prachtig ondergaande zon rijden we naar Osupuko Lodge, midden op de Serengeti. Hier staan zo’n 10 safari-tenten, een mooie plek om te overnachten. Net als bij andere logeerplekken, mag je hier als het donker is alleen onder begeleiding over het terrein lopen. Daar moet ik iedere keer weer aan wennen, alhoewel ik die maatregel zeker begrijp.
Na het avondeten duiken we ons bed in. Maar weer staat er een flinke wind, dus slapen wil weer niet helemaal goed lukken.

Zaterdag

Het ontbijt in de ochtend maakt dat allemaal weer goed en we zijn weer klaar voor een nieuwe dag. Deze keer kunnen we al onze bagage ‘thuis’ laten, want we slapen vanavond op dezelfde plek.

Het wordt weer een prachtige dag, we zien zoveel, het is eigenlijk maar moeilijk te bevatten. Ook verbaas ik me soms over de hoeveelheid mensen die hier zijn. Als er ergens een leeuw wordt gespot, gaat dat al snel rond onder de gidsen en zie je een hele verzameling van auto’s te staan. Het wordt onze uitdaging om zelf als eerste een dier te spotten, bijvoorbeeld een cheeta en een leeuw, zodat we deze in alle rust eens kunnen bekijken.

Aan het eind van de middag komen we weer terug bij onze tent. Het was een indrukwekkende dag, dus het is fijn om even rustig bij te komen. We drinken wat bij de grote tent, die is omgebouwd tot restaurant. Om 19.30 uur kunnen we aan tafel en wordt verteld wat er vandaag op het menu staat. Het is een zen-moment, want degene die dit verteld heeft zo’n rustgevende stem.

Na het eten gaan we, onder begeleiding, weer terug naar onze tent waar we onze spullen weer inpakken. Morgen gaan we weer door naar de volgende bestemming. Nog even wat lezen en dan gaan we slapen. Het waait weer, maar we raken eraan gewend en deze keer slapen we wat beter.

Zondag

Het ritme zit er aardig in. Ontbijten, de auto volgooien met alle koffers en tassen en weer op pad. We starten de dag weer met een game drive door de Serengeti. Dat wordt een bijzondere, want we kunnen dicht bij twee cheeta’s komen. Het hoogtepunt is wel de ontdekking van een hele leeuwenfamilie, die heerlijk liggen bij te komen van een buffel, die ze hebben gevangen. Dankzij Sele vinden we deze familie en doordat er geen andere auto’s in de buurt zijn, kunnen we rustig alles bekijken. Het is ontzettend indrukwekkend. En de leeuwen met hun welpen slapen gewoon door, alsof wij er helemaal niet zijn.

En dan is het echt tijd om verder te gaan, want morgen staat een bezoek aan de Ngorongoro krater op de planning. Het is nog een stuk rijden, helemaal weer terug over die hobbelweg. We kiezen voor een alternatief, de stoffige route. Een stuk minder hobbelig en druk, wel heel erg stoffig. Maar dat maakt eigenlijk niet meer uit, alles zit inmiddels toch onder het stof. Dat kan er nog wel bij.

Doordat het minder hobbelt, is het ook wat prettiger reizen. Je blijft toch naar buiten kijken, er zijn nog steeds dieren te spotten. Die houden zich niet aan de grenzen van een park, gelukkig maar.

Na deze stoffige rit komen we aan bij Ngorongoro Wild Camp, een camp dat regelmatig bezoek ontvangt van zebra’s en giraffen. Onze vaste avondritueel van even uitrusten en eten speelt zich af en we gaan lekker slapen. Morgen de laatste keer op game drive.

Maar voor nu zit deze week er op. Een week met veel nieuwe ervaringen en veel mooie momenten. Op het moment zelf besef je je regelmatig hoe mooi en bijzonder het allemaal is. Toch lijk je sommige dingen snel te vergeten, dus fijn om het dan hier even op een rijtje te zetten.