Januari in beeld en geluid

Geen idee hoe jij de tijd ervaart, maar ik vind het allemaal maar snel voorbij gaan. Want voordat je het weet zit de eerste maand van het jaar er al weer op. De maand waarin ik jarig was, dus dat hebben we er ook al weer op zitten. Nee, ik ben niet zo’n verjaardagsvierder. 🙂 Het fijne is wel dat we steeds dichter bij het voorjaar komen. Ik merk dat ik daar behoefte aan heb, aan meer groen, aan meer kleur.
Zover is het nog niet, dus kijk ik nog even terug op de afgelopen maand, en dan vooral naar wat er voorbij kwam in beeld en geluid.

Kijken

Wie is de Mol

De start van het jaar, betekent ook meteen de start van een nieuw seizoen Wie is de Mol. We kijken daar met het hele gezin naar uit en proberen ook zoveel mogelijk samen de afleveringen te bekijken. Zo kunnen we samen onze verdenkingen bespreken. We zitten voor dit seizoen nog niet echt op één lijn.

The Swimmers

Een Netflix-film, die is getipt kreeg door een collega. The Swimmers vertelt een indrukwekkend en prachtig verhaal over twee meisjes, die vluchten uit Syrië. Het brengt goed in beeld hoe zo’n vlucht in zijn werk gaat en waarom minderjarige kinderen het besluit nemen om zonder ouders te vluchten. Een triest, maar tegelijkertijd ook krachtig verhaal. Ik vind het echt een aanrader!

Lezen

Wees Onzichtbaar – Murat Isik

Een boek dat je meeneemt naar het leven in De Bijlmer in de jaren ’80. Over Metin die daar komt te wonen na een illegaal leven in Duitsland. Het boek vertelt hoe Metin opgroeit, maar ook hoe De Bijlmer in die jaren steeds meer verandert. En ook de verschrikkelijke vliegtuigramp in 1992 komt aan bod.
Het is een mooi boek, je leeft mee met de hoofdpersoon, gaat mee terug in de tijd. Een bijzonder verhaal, wat je zeker moet lezen.

Molly & het kattencafé – Melissa Daley

Na Wees Onzichtbaar was ik wel toe aan een luchtig verhaal. Nou, dat lukte wel met Molly & het kattencafé. Een verhaal over een kat die gaat zwerven en na wat omzwervingen terecht komt bij een café. De titel geeft natuurlijk al wel weg wat er gaat gebeuren met dat café. Dus ja, het is allemaal redelijk voorspelbaar, maar het boek is vermakelijk en leest lekker snel weg.

De Patiënt – Sebastian Fitzek

Bij deze maakte ik een aantekening, toen ik mijn voortgang noteerde in The Storygraph, namelijk: ‘Pfff, deze is echt meteen spannend.’ En het bleef spannend. Een bizar verhaal over een man, die kinderen ontvoerd en misbruikt. En een vader, die op zoek is naar zijn zoontje en zich op laat nemen in de psychiatrische instelling om dichter bij de ontvoerder van zijn zoontje te komen. Het verhaal neemt soms zo’n onverwachte wendingen, dat je met verbazing zit te lezen. Ik vond het een erg goede thriller.

Luisteren

Ik ben weer meer podcasts aan het luisteren, vooral als ik bezig ben met huishoudelijke dingen, vind ik het fijn om naar een podcast te luisteren. Inmiddels heb ik er alweer een paar afgerond en zit ik nu midden in een spannend verhaal.

Er is geen feestje

Project X in Haren, ik weet nog dat het overal in het nieuws was. Inmiddels alweer meer dan 10 jaar geleden. Maar veel weet ik er niet van. Ik was dus wel benieuwd hoe dat nu eigenlijk was verlopen, hoe dat allemaal was ontstaan en wat er nu eigenlijk gebeurde. Door de podcast ben ik weer helemaal bij. En het is een bijzonder verhaal, waarvan ik eigenlijk niet meer wist dat het zo uit de hand was gelopen.

De verdwenen SS’er

Een podcast die ik een keer als tip kreeg en waar ik ook wel benieuwd naar was. Een bijzonder verhaal over SS-kampcommandant Walter Heinrich, die verdween in februari 1945. Natuurlijk zijn er veel van die SS’ers na de oorlog gevlucht en ondergedoken, maar deze man verdween al op mysterieuze wijze voordat de oorlog ten einde kwam. In deze podcast, mede gemaakt door Nationaal Monument Kamp Amersfoort, wordt gezocht naar Walter Heinrich. Een zoektocht met vele mogelijkheden.

O, o, De Mos

Door mijn interesse in politiek was ik wel nieuwsgierig naar deze podcast. Natuurlijk had ik wel eens gehoord van Richard de Mos, de Haagse wethouder met zijn kenmerkende bril. Ook zijn stem is erg herkenbaar, met dat typische Haagse accent. Een man die maar wat graag in het middelpunt staat, dat was altijd mijn idee. Nou ja, dat is nu wel aardig gelukt, want hij is het middelpunt van een corruptiezaak en wordt daarnaast ook beschuldigd van deelname aan een criminele organisatie. Zeker interessant om meer te horen, ik geniet vooral van de interviews door Niels Klaassen waar Richard de Mos alles wat krom is weer recht praat. Of tenminste een poging doet.

De Omega

Deze podcast, De Omega, ben ik nu aan het luisteren. Nou ja, niet terwijl ik dit typ, maar ik zit midden in aflevering 5. Het is een spannend verhaal, dat zich afspeelt aan het eind van 2034. In de toekomst dus, en die toekomst ziet er niet goed uit. Er bestaat veel haat tegen mensen uit de LHBTIQ-gemeenschap, waardoor mensen een geheim leven moeten gaan leiden. En er is ineens een golf van zelfmoorden door zogenaamde ‘kristalnichten’. Het klinkt allemaal wat bizar als ik het zo neerzet, maar het is een erg spannend verhaal. Ik ben erg benieuwd naar hoe het af zal lopen!

Zien

Ragnar Kjartansson

Met mijn nieuwe museumkaart, die ik kocht bij De Pont, bezocht ik bij datzelfde musuem de tentoonstelling van Ragnar Kjartansson. Een IJslandse kunstenaar met hele bijzondere werken. Ik merk dat ik erg fan ben van zijn soort kunst, het absurde, vervreemdende en experimentele. Zo liet hij de band The National het nummer Sorrow 6 uur lang live spelen. En het is dan bijzonder om te zien wat er gebeurd met de leden van de band en met de muziek.
De tentoonstelling was tijdelijk en is helaas niet meer te zien. Maar zijn werk No Tomorrow is aangekocht door De Pont, dus is altijd te bekijken. Dit werk bestaat uit 6 grote schermen waar je tussenin staat. Om je heen vindt een soort optreden plaats van vrouwen op witte sokken in een spijkerbroek en een wit t-shirt met een gitaar. Het is lastig uit te leggen, het beste is het om het zelf te zien.

Rijksmuseum

Met ons gezin gingen we een dag naar Amsterdam en bezochten we het Rijksmuseum. Ik was er nog nooit geweest, dus deze stond bovenaan mijn lijstje van musea om te bezoeken. Het is groot, overweldigend en we hebben zeker nog niet alles gezien. Maar wat we hebben gezien was zeker de moeite waard. Alhoewel ik dus blijkbaar meer een voorkeur heb voor meer moderne kunst, zag ik hier ook veel mooie dingen. Al vond ik De Nachtwacht wat kleiner dan verwacht.
En naast die kunstwerken, die er in overvloed hangen, is het Rijksmuseum ook een prachtig gebouw. Heerlijk om in rond te dwalen. Er is gewoon zoveel te zien.

Het was een behoorlijk volle maand, als ik alles zo op een rijtje zet. Maar dat was ook wel dankzij een week vakantie, waar deze maand al mee begon. Ik ben benieuwd wat februari gaat brengen, ik wil zeker nog een museumbezoek plannen. En heb je tips, over films, series, boeken, podcasts, musea etc, dan zijn deze zeker welkom!