Zoals je in een eerder bericht al kon lezen, liep deze week anders dan verwacht. Inmiddels is alles wat meer aan het landen, maar merk ik wel dat ik nog wel midden in het proces van loskomen zit. Dat is natuurlijk een normaal proces. Hoe je ook uit dienst gaat bij een bedrijf, je hebt toch een band opgebouwd. Dus dat maakt deze week een wat vreemde onwerkelijke week.

Maandag

Deze maandag stond natuurlijk in het teken van het gesprek met mijn manager. Dat beheerste de dag wel. 🙂

Dinsdag

En zo werd dinsdag een dag van afscheid. Dat zou het al zijn door mijn verlof, maar nu werd het allemaal wat definitiever. Ik heb ook nog niet echt goed afscheid genomen. Omdat het allemaal zo snel ging, heb ik afgesproken om binnenkort een keer langs te komen om goed afscheid te nemen.

Woensdag

Het is 1 maart, ik ben officieel uit dienst. Ik kan de neiging niet onderdrukken en probeer in te loggen op mijn mail, maar het is dan toch echt zo. Het voelt raar en er komen nog allerlei lieve berichtjes van (inmiddels dus) oud-collega’s binnen.

’s Middags ga ik hardlopen, er staat weer een pittige op het programma. Helaas iets te pittig, want de dagen daarna heb ik last van mijn knie. Dat wordt even rustig aan doen.

Donderdag

Met ons pap ga ik naar Tilburg om spijkerbroeken te kopen. Hij heeft al bedacht dat hij naar de Levi’s Store wil. En als hij iets heeft bedacht, dan gebeurt het ook zo. We zijn er nog geen half uur en hij heeft 2 spijkerbroeken. Heeft daar ook nog een mooie korting voor geregeld, dus missie geslaagd. We shoppen nog wat polo’s en sluiten af bij De Frietboetiek. Dat was wel mijn ‘voorwaarde’ om mee te gaan, om daar een puntzak frites te eten. 🙂

In de middag staat er nog een 10-minuten gesprek voor de jongste gepland en ’s avonds gaan we naar het 10-jarig jubileum van DEC Oisterwijk. Marian Minnesma van Urgenda komt spreken en daar ben ik wel benieuwd naar. De avond in de zaal wordt afgesloten door Piepschuim, een theatergroep die een programma heeft rondom de klimaatcrisis. Ik vind ze erg goed, ze kaarten verschrikkelijke dingen aan op een eigenlijk niet passende luchtige manier. Luister bijvoorbeeld eens naar het nummer Kikkers, dat je hier vindt.

Vrijdag

Vandaag ga ik op ziekenbezoek bij een (oud) collega. We kletsen gezellig bij, over van alles. Maar toch ook veel over het werk en mijn plotselinge vertrek.
Verder staat er weinig op het programma vandaag. Ik merk dat ik ook mijn tijd nodig heb om los te komen. En ik ben al aan het kijken naar vacatures, heb mijn LinkedIn profiel al wat opgepoetst. Maar ik moet oppassen dat ik niets te overhaast doe, dat ik echt die rust neem en dan bij de juiste plek uit ga komen.

Zaterdag

Het is weer weekend en ik sta al weer vroeg langs de lijn bij het voetbal. Joris is ondertussen druk aan het trainen voor de marathon en is 35 kilometer aan het hardlopen. Pffff, wat een eind!

’s Middags rijden we naar Den Bosch voor een open dag bij het Provinciehuis. Natuurlijk in het kader van de verkiezingen voor de Provinciale Staten, maar meteen ook een mooie kans om daar even binnen te kijken. Van buiten vind ik het echt een lelijk gebouw, maar van binnen ziet het er een stuk mooier uit. We gaan naar de 23ste verdieping voor het verre uitzicht (helaas was het niet zo helder) en dalen af naar de kelder voor een kijkje in de atoombunker. In die bunker is bijna alles nog in oude staat, erg bijzonder.

En ’s avonds kijken we natuurlijk weer naar Wie is de Mol, de ontknoping nadert!

Zondag

Vandaag ga ik nog maar niet hardlopen, ik geef mijn knie nog een dag rust. Morgen ga ik wel even een korte ronde proberen.
Het wordt dus een passieve sportdag vandaag, waar vast nog wel wat voetbal voorbij zal komen. De Formule 1 gaat ook weer van start en het EK Atletiek Indoor gaat de laatste dag in.

En dan wordt komende week de eerste volledige werkloze week. Er staat een bezoek aan de tandarts gepland en een netwerkbijeenkomst op Internationale Vrouwendag. En de Boekenweek gaat weer van start. Maar dat is zaterdag pas.