De week van 13 februari

Het werd een week van knopen doorhakken. Vooral één knoop, maar daar kom ik later in de week, maar wel in dit bericht, op terug.

Maandag

Naast mijn bureau staat een doos, waar ik kaarten, postzegels, tapes en meer in bewaar. Ik was iets aan het zoeken en besefte me dat ik nog best wat kaarten heb liggen en ook internationale postzegels. Dus een mooi moment om weer eens wat Postcrossing-kaarten te versturen. Ik ben wel benieuwd, want de laatste keer dat ik dat deed, is er geen terug gekomen. Er gaan er in ieders geval twee de deur uit.

Dinsdag

En om mijn kansen te vergroten op leuke kaartjes terug, verstuur ik er nog 2. Het blijft toch een bijzonder idee dat zo’n kaartje de hele wereld over reist. Gisteren had ik een adres in Rusland. Ik heb echt even getwijfeld of ik die wel zou versturen. Maar ik kan niet oordelen over iemand die ik niet ken, dus toch maar verzonden.

Woensdag

Vandaag is er een Jongerentop in Oss, waar onze oudste met twee klasgenoten voor is uitgenodigd. Dit naar aanleiding van het profielwerkstuk dat ze hebben gemaakt met als thema ‘Jongeren en mentale gezondheid’.
Dus rijd ik eind van de middag met de oudste naar Oss. Terwijl zij deelneemt aan de Jongerentop ga ik de bieb van Oss opzoeken om daar wat te werken aan mijn cursus. Een prima wandeling van 20 minuten. Daar blijf ik een tijdje en dan wandel ik weer rustig terug. Het is fijn om even alleen te zijn, wat rond te dwalen en mijn gedachten te ordenen.

Donderdag

Want mijn gedachten brengen mij bij de conclusie dat ik me nu niet op mijn plek voel in mijn huidige werk. Dat is al wel een tijdje zo en het wordt tijd om daar wat mee te doen. Want dat gevoel belemmert me steeds meer. Dus vraag ik 2 maanden onbetaald verlof aan. Even los komen van het werk en eens goed na gaan denken wat ik nu eigenlijk wil. Ik heb een goed gesprek met onze manager en ‘s middags vertel ik het aan mijn collega’s. Het voelt raar, maar tegelijkertijd geeft het me ook rust.

Vrijdag

Na gisteren is het wat vreemd om weer te gaan werken. Nu ik weet dat ik per 1 maart verlof heb, zijn er nog wel wat dingen die ik even goed af moet werken. Daar moet ik de komende tijd mee aan de slag.
En ondertussen druppelt de carnaval al binnen. Ik hoor al regelmatig carnavalsmuziek en bij verschillende bewoners staat Omroep Brabant aan, waar het aftellen naar carnaval ook is begonnen. Hier gaan de meiden ook lekker op pad komend weekend, en vanavond al, maar ik sla weer over. Misschien zondag even naar de optocht kijken.

Zaterdag

Mijn cyclus is weer zo onvoorspelbaar dat ik eerder dan verwacht ongesteld word. Zelfs mijn app, waar ik dat altijd registreer, raakt ervan in de war. Iedere keer als ik die open, verwacht ik dat ie zal vragen of ik al in de overgang ben. Ik voel me er behoorlijk vervelend van, dus doe ik maar rustig aan vandaag. Wat boodschappen, een bezoekje aan ons pap en wat bankhangen. Hardlopen vind ik dan ook niet zo fijn, dus dat sla ik maar even over. Wel neem ik me voor om me in te schrijven voor de Vennenloop. De stok achter de deur om tot die 5 kilometer aan een stuk te komen!

Zondag

Vandaag is het carnavalszondag, hier altijd de dag van de optocht. Ik weet nog niet of ik ga. Vanochtend ga ik liever nog even de bossen in met Puk, in plaats van hardlopen. Ik zie dat er nog wat regen aan komt, maar wat later zal het vast wel even droog zijn. En verder zie ik wel wat de dag brengt. Weer even wat aanrommelen, misschien dan toch even naar de optocht. Het kan nog alle kanten op. 🙂