Lijstjes maken, ik doe het graag. En daar komen dan ook allerlei lijstjes bij met doelen. Of challenges of wat dan ook. Daar begin ik dan heel actief aan, helemaal enthousiast en dan…. is het over. Heb ik er geen zin meer in of vergeet ik het gewoon. Iedere keer doe ik het weer.
Er zijn ook veel dingen die ik leuk vind, die me interesseren, waar ik mee aan de slag wil. Maar de interesse blijkt niet zo diep te liggen dat ik het ook volhoud. Neem nu de fotochallenge van deze maand. Ik vergeet het een dag, vergeet nog een dag en dan denk ik: ‘Laat ook maar.’
Een kort door de bocht conclusie is dus dat die doelen meer frustratie dan plezier opleveren. Dus waarom zou ik dat dan doen, waarom wil ik het me zo lastig maken? Dus dat doe ik niet meer, geen challenges meer, geen Day Zero Project.
Dat betekent dus niet dat ik helemaal geen doelen heb, volgens mij heb je dat ook wel nodig. Maar ik zoek het wat meer bij mezelf, dat voelt logischer. Zo gaat het hardlopen nu wel lekker en wil ik graag die training met Evy doen, zodat ik uiteindelijk 5 kilometer aan een stuk kan lopen. Dan zal het heus wel eens gebeuren dat ik aan een georganiseerde loop mee zal doen, maar dat is geen doel op zich.
Natuurlijk blijf ik ook lezen, dat doe ik graag. En die leeschallenge bij Goodreads of Hebban ga ik gewoon aan, want ik vind het wel leuk om bij te houden wat ik lees. Maar ik maak daar geen onmogelijk of moeilijk te behalen doel van.
En voor de cursus ouderenpsychologie ga ik me vandaag aanmelden. Want dat stel ik steeds, zonder reden, uit. Zonde, want ik wil er echt mee aan de slag, dat is een mooie manier om me voor mijn werk meer te ontwikkelen.
En dat was het dan wel even. Alles wat er bij komt, is prima. Ik blijf wandelen, foto’s maken en wie weet lukt dat minimaliseren of die capsule wardrobe ook wel eens. Dat is geen doel op zich, dat komt zoals het komt.
Zo, dat was weer de bezinning voor deze Tweede Kerstdag. Mijn rondje hardlopen voor vandaag zit er ook alweer op. Een goed begin van deze week. Fijne dag vandaag!
Hierin herken ik me helemaal, lijstjes maken en na enige tijd vergeten. Ach zoals je zegt lijstjes mogen geen extra stress geven anders moeten ze er aan geloven…😊
Grappig, ik ben eigenlijk net als jij. Ik ben zelfs al eens gestopt met de lijstjes, maar het trekt, blijft trekken, ik wil het toch proberen en dus ga ik weer een 365-dagen project aan, met in m’n achterhoofd ‘voor zolang als het duurt’. Maar op zich vind ik de uitdaging aangaan al leuk.
Hoelang ik het volhoud (dit keer), we gaan het zien 🙂
De uitdaging aangaan is inderdaad leuk. En ik ken mezelf, er zal vast ooit wel weer iets komen. Maar nu was de frustratie iets te groot. 🙂
Ik heb even weer nagekeken wat het Day Zero project is. Dat zijn inderdaad heel veel lijstjes. Dat is voor mij ook veel te veel. Maar dapper dat je begon, toch? Weet je dat ook weer.
Ach ja, al doende leert men 😀
Hoi Aukje, oh wat jammer dat je stopt met je Day Zero. Maar het moet inderdaad wel leuk blijven en geen frustraties opleveren. Misschien wel leuk om te weten dat je mij in ieder geval hebt geïnspireerd. Ik kende het Day Zero-fenomeen niet. Ik las erover bij jou en vond het zo’n leuk idee dat ik zelf onlangs ben gestart. Maar eens zien hoe het gaat verlopen.
Jij succes met je doelen zonder lijstjes, ook prima toch!
Ah, wat leuk! Kijk, dan levert het toch weer iets moois op. Veel succes!
Ik maak ook heel vaak dingen niet af en kan volgens mij letterlijk nooit alles van mijn lijstje schrappen maar ik zit daar nu zelf niet mee in eigenlijk. Als het je frustreert snap ik dat je ermee stopt. Wel jammer zeg, was net blij dat ik je had kunnen inspireren :p
Oh, maar die inspiratie was er zeker, en is er nog steeds. Het was leuk om er mee bezig te zijn, het heeft me aan het denken gezet en dan kom ik uiteindelijk bij deze conclusie. Dat is al een mooi ontwikkelproces op zich. 🙂
Ik houd wel van challenges, dus ik houd het deze week nog wel vol. (jouw fotochallenge)
Het een is makkelijker dan het andere en inderdaad, het moet je niet gaan overheersen.
Nee precies, het moet gewoon leuk blijven.
Ik ben ook een lijstjesfreak. En zeker wanneer het gaat om eten en bewegen. Zo zie ik de eerste zondag van dit jaar als weer een nieuwe kans om mijn eetstoornis aan te pakken. En dat in een lijstje verwerken betekent dat het weer mis gaat, want een dag niet goed genoeg mijn best gedaan = opnieuw beginnen. De frustratie waar je over schrijft herken ik dan ook heel goed! Ik was van plan om er ook een blogje over te schrijven binnenkort, want de behoefte aan het lijstje is (bijna dwangmatig) groot, maar ook ik moet er eigenlijk gewoon niet eens aan beginnen!
Pffff, dan is het helemaal een flinke valkuil. die lijstjes. Hopelijk kan je het goed van je afschrijven, daar is een blog dan toch ook fijn voor.
Ik vind het een hele mooie bezinning. En hardlopen is een mooi ‘doel’ vind ik : )
Dank je en inderdaad, dat is ook een mooi doel. Morgen weer. 🙂
Denk dat dit wel de beste insteek is. Als het gaat om iets doen wat je echt leuk vindt dan hoef je het niet echt te plannen, je doet het gewoon. En ook zonder problemen of uitstellen. Dan wordt het makkelijk. Leuk artikel.
Dank je wel en inderdaad, als iets leuk is om te doen, dan doe je dat toch wel.
Heel erg herkenbaar. Ik maak dan inderdaad ook geen lijstjes met doelen meer. Het komt zoals het komt!
Wat goed dat je jezelf gewoon lekker toestaat om er mee te stoppen als het niet kloppend voelt. Dikke pluim! Ik probeer mijn Day Zero Project lijst te zien als een inspiratielijst met ideeën waar ik wat vanaf kan pakken als ik zin heb in iets leuks/nieuws/anders en niet zo goed weet wat. Als ik ‘m doorlees (ik heb ‘m in het begin van mijn dagboek geschreven) dan word ik al helemaal energiek omdat ik zin heb in alles wat er op staat. Of ik ‘m dan ook echt helemaal afstreep is dan eigenlijk niet van belang, het maken ervan heeft me al genoeg geïnspireerd.:-). Wie weet, kun jij je lijst ook zo zien. Dan hoef je er niks meer mee, maar mag je je er nog wel door laten inspireren!
Liefs! xx
[…] post met de meeste kliks in de afgelopen week, was de post Ik stop ermee van Aukje […]