Vorige week sloot ik mijn weekoverzicht af met ‘volgende week wordt het allemaal weer gewoon’. Maar diezelfde dag werd dat alweer teniet gedaan door een positieve coronatest bij Joris.

Maandag

Een fijne lunchdate op het programma, gezellig bijpraten en bijkomen. We lunchen bij Meneer van Eijck, omringd door de mooie herfstkleuren. Ik merk dat ik de afgelopen weken een behoorlijke spanningsboog heb opgebouwd en kom even tot rust.

Weer thuis ga ik weer verder met het voorbereiden van de collecte voor Alzheimer Nederland, alles is al bijna klaar voor de collectanten die volgende week langs de deuren gaan.

Dinsdag

Het is nog steeds mooi weer, het blijft raar zo bij de start van november. Maar als het dan toch zo is, ga ik nog even lekker met Puk de bossen in. Het blijft genieten en het is ook heerlijk rustig. Ik heb ook een zwak voor kleine paddenstoeltjes op een boom, dus dat betekent regelmatig even stoppen voor een foto.

Woensdag

Een rustige dag, thuis wat aanrommelen en opruimen. En maar hopen dat het bij één corona-besmetting blijft. Ik ben ook een heel slechte verzorger, ik merk dat ik zelfs boos ben, omdat die stomme corona weer in huis is. Dat komt waarschijnlijk doordat ik gewoon moe ben, maar het is geen excuus. Sorry.

Donderdag

Helaas, de tweede besmetting is een feit. De oudste heeft een positieve test. Ik werk de hele dag met een mondkapje op het werk, heb een flesje ontsmettingsmiddel voor mijn handen in de buurt en doe in de ochtend en in de middag een test. Allebei negatief.

Vrijdag

Afgelopen nacht ben ik meer gaan hoesten en begon ik me niet fit te voelen. Dus weer een testje en ja hoor, binnen een minuut verschijnt dat stomme tweede streepje. Ik heb er zo de balen van, ik heb hier zo geen zin in. Gelukkig mag Joris er weer net uit, dus alles kan redelijk door gaan.

Zaterdag

De dag begint redelijk goed, ik voel me niet helemaal fit, maar ach, als het zo blijft. Maar dat is dus niet zo, want mijn temperatuur begint aardig op te lopen. Dus ik slaap veel.

Zondag

Dat slapen lijkt te hebben geholpen. Ik word weer wat fitter wakker. In de ochtend, als iedereen nog in bed ligt, ga ik even naar de woonkamer, even een andere omgeving. De jongste is aan het puzzelen geslagen en ik moet me inhouden om de twee ontbrekende stukjes van de buitenste rand te gaan zoeken. Dat moet hij straks zelf maar doen.

Vandaag gaat trouwens de collecte van Alzheimer Nederland van start. Helaas moet ik nog even wachten, voordat ik langs de deuren kan. Maar wil je een bijdrage leveren, dat kan ook in mijn online collectebus. Dank je wel!