Onze jongste voetbalde vanochtend tegen een ander team van de voetbalclub. En omdat we nog steeds niet mogen kijken langs de lijn, gingen we maar aan de wandel. De voetbalclub ligt naast de Duurzaamheidsvallei, dus dat was een logische bestemming. Wel een mistige bestemming, maar ja, dat was overal wel het geval.
Voor de vorm had ik in Komoot een route uitgestippeld, maar echt nodig was dat niet. Het is redelijk recht door lopen, alhoewel we wel wat af zijn geweken van de eigenlijk geplande route. Daardoor werd het een stukje langer en moesten we op het eind nog even flink doorlopen, omdat de voetbalwedstrijd al tegen het einde liep.
De Duurzaamheidsvallei is een mooi natuurgebied tussen Oisterwijk en Heukelom. Door de afwisseling van bomen, lage begroeiing en de weilanden vind ik het soms een beetje verwilderd aanvoelen. Dat de natuur de ruimte krijgt en heerlijk kan ontwikkelen. Dat maakt het alleen maar mooier. Je vindt er veel verschillende vogels, mooie poortjes (ik heb een zwak voor poortjes) en een erg mooie hangbrug. Die was wel wat lastig te bereiken, omdat het overal nogal modderig was. Het liep nog niet mijn schoenen in, maar je zakte er aardig in weg. Ik heb mijn schoenen niet meer durven bekijken sinds we terug zijn.
Na de hangbrug probeerde we de wandelsnelheid wat op te hogen. Wat niet mee viel, want ook daar was het nog een stukje flink modderig. Gelukkig ging het een beetje omhoog, werd het daardoor droger en dus ook beter begaanbaar.
Uiteindelijk kwamen we natuurlijk netjes op tijd aan, moesten we zelfs nog een tijdje wachten tot de voetballers er waren en stonden we bij de ingang te koukleumen. Thuis wachtte de warme chocolademelk, die was wel verdiend na een mooie wandeling, die we vast nog eens zullen herhalen bij wat mooier weer.
