Het is altijd wel één van mijn voornemens, meer gaan wandelen. Maar als er dan een goed moment komt om daadwerkelijk aan de wandel te gaan, dan gebeurt het regelmatig dat ik dat moment voorbij laat gaan. Gisteren kon dat ook zo maar weer gebeuren.
Maar gelukkig wist Joris me te overtuigen om in de middag toch op pad te gaan. En, onder voorwaarde dat de route geen 10 kilometer zou bedragen, gingen we op pad.
Voor mijn gevoel niet helemaal in de goede richting, want ik wandel meestal dezelfde kant op richting de bossen. Maar ja, dan ontdek je natuurlijk geen mooie paden. 🙂
Een deel van deze route kende ik wel en ik vind het heerlijk om tussen de weilanden door te lopen. Na wat afslagen kwamen we uit op paden waar ik nog niet eerder was geweest. Ik heb het idee dat dit niet alleen voor mij geldt, want het was er heerlijk rustig. We kwamen bijna niemand tegen.
We volgden De Reusel, liepen richting De Hondsberg en kwamen uiteindelijk uit bij het begin van de Achterste Stroom. Tijdens de route kwamen we wel een hoop muggen tegen, maar de mooie omgeving zorgde voor een goede afleiding. Uiteindelijk liepen we zo’n 7, 5 kilometer (ha, geen 10).
En ik was blij dat ik me over had laten halen. Het was echt een mooie route, zo dicht bij huis. Hoe bijzonder…
Wil jezelf deze route lopen? Je vindt ‘m in mijn Strava-account.
Voor mij blijft het een kleine worsteling, focus en structuur houden. Nou ja, structuur zit er wel redelijk in, zodra ik daar van afwijk, gaat het niet zo lekker. Ik wilde eerst ‘mis’ typen, maar dat is wel heel dramatisch.
Maar goed, de meivakantie is bijna voorbij en het gedeeltelijk naar school gaan komt steeds meer in zicht. Dat betekent weer een nieuwe situatie. Ik denk echt wel dat het goed is voor onze twee jongste kinderen om weer naar school te gaan. Wel ben ik erg benieuwd hoe dit zal gaan lopen. Maar na de mail, die we vandaag van school kregen, heb ik wel het gevoel dat er goed is over nagedacht. En dat is toch al stap 1.
Om mezelf wat meer focus te geven de komende maand, een maand met weer wat veranderingen, wil ik eens vooruitkijken naar wat ik die maand wil doen. Want ik begin vol enthousiasme ergens aan, wat vervolgens in elkaar zakt. Door het hier onder de aandacht te brengen, breng ik het bij mezelf ook weer onder de aandacht en wie weet helpt het me om door te zetten.
Mijn bullet journal weer tevoorschijn halen. Het is me niet gelukt om daar een routine van te maken, weet ook niet helemaal zeker of ik dat wel wil. Toch wil ik er wel weer mee aan de slag, want ik vind het wel leuk om te doen.
Meer mediteren, daar meer de tijd voor nemen. Het schiet er nu snel bij in, terwijl het me wel helpt om wat meer rust in mijn hoofd te krijgen. En ik merk dat dit toch het beste gaat met een oude bekende.
Lekker blijven lezen, dat lukt me regelmatig en wil ik ook zeker blijven doen. Heerlijk om jezelf te verliezen in een boek.
Bezig blijven met mijn blog, omdat het een fijn middel is om dingen van me af te schrijven of om lekker mee te puzzelen.
Regelmatig een kaartje versturen, via Ontvang een Kaartje, maar ook via mijn eigen adressenboek.
Weer wat vaker gaan wandelen (samen of alleen), vroeg op pad om de bossen in te gaan. En dan zonder die spiegelreflexcamera, dat wordt ‘m toch niet.
Een mooi lijstje zo, genoeg om mee aan de slag te gaan, maar niet zoveel dat het teveel wordt. Want er wordt natuurlijk ook gewerkt en zoiets als een opvoeding van 3 kinderen staat ook nog ergens op een lijstje. 😉
Ken je dat? Dat je graag een blog wil schrijven, maar totaal geen ideeën hebt? Dat je overal rondkijkt, maar er totaal geen inspiratie vandaan haalt. In die fase zit ik nu en eerlijk gezegd irriteert me dat een beetje. Terwijl die irritatie volkomen onterecht is.
Gisteren ging mijn weekje vakantie van start en ik merk dat mijn hoofd nog niet in vakantiestand is, die draait nog lekker door, waardoor ik vroeg wakker ben. Maar dus niet alleen vroeg wakker, er is ook geen ruimte voor nieuwe inspiratie. Die rust is er gewoon nog niet. Gisterochtend maakte ik daarom al een wandeling door de bossen met de hond. Ik nam de spiegelreflexcamera mee, dat was al een hele tijd geleden dat ik die had gebruikt.
Het was fijn om even door de bossen te dwalen, te genieten van de zon die door de bomen schijnt, te luisteren naar de vogels* om me heen. En als je lekker vroeg gaat, kom je niet veel mensen tegen.
Vannacht sliep ik al beter, alhoewel ik wel weer vroeg wakker ben. Maar ach, ik ben nu eenmaal een ochtendmens. Ik geniet van de rust en stilte in de ochtend. Mijn hoofd staat nog niet helemaal stil, toch lijkt het al wat rustiger dan gisteren. Het mooie weer van vandaag zal helpen. Heerlijk met een boek in de zon, wat aanrommelen in de tuin. Oh, en ik geloof dat er een tuincamping geopend gaat worden vandaag. Daarover vast nog meer.
Hieronder nog wat foto’s van mijn wandeling van gisteren, nog wel wat onwennig met die grote camera. Maar het licht was erg mooi.
* Een leuke tip: via de Vogelbescherming kun je nu gratis vogelcursussen volgen. Leerzaam en leuk, want zo kun je vogels beter en sneller herkennen. Ik ben inmiddels aanbeland bij les 3 van de cursus Vogels in Nederland.
De vorige ‘klein geluk‘ plaatste ik alweer een tijdje geleden. Nu is het niet zo dat ik daarna geen klein geluk meer tegen ben gekomen, ik heb ze alleen niet meer gedeeld. Daarom vandaag weer een rijtje klein geluk.
Het zonnetje dat steeds vaker doorbreekt deze week
Met de jongste door de woonkamer dansen en heel hard meezingen met Way to your heart van Soulsister
Wandelen en genieten van het mooie weer
Door de bossen langs de vennen naar mijn werk fietsen. En op de terugweg weer!
Een boek, waarvan je eerst denkt dat het niets is, toch heel spannend gaan vinden
Dan toch eens tijd voor mezelf inplannen, binnenkort eens alleen op pad
En hieronder nog even een muziekje voor als je ook door de kamer wil dansen. 🙂
Met dit mooie weer is het heerlijk om een flinke wandeling met de hond te maken. Het is ook extra fijn om snel in de bossen te zijn en te kunnen genieten van de mooie omgeving. En daarom gebeurt het ook regelmatig dat ik een rondje om het Van Esschenven loop.
Natuurlijk hebben we hier in Oisterwijk nog meer prachtige vennen, maar deze is, vooral door de korte wandelafstand, een favoriet. Inmiddels heb ik ook een hele verzameling foto’s. Maar de foto’s bij dit bericht zijn allemaal van gisteren.
Mocht je eens in Oisterwijk gaan wandelen, dan kun je op sommige plekken verwijzingen vinden naar de Tweede Wereldoorlog. Zo ook bij het Van Esschenven. Aan de kant van de Gemullehoekenweg kun je namelijk nog overblijfselen zien van een smeerput, die werd gebruikt door de Duitsers.
Laatste reacties