Na de spanning van een thriller vind ik het altijd wel fijn om een lekker luchtig boek te lezen. Een feel good verhaal wat je met een lach op je gezicht leest. Is dat iets wat jij ook fijn vindt, dan is ‘Welkom in Ferry Lane‘, geschreven voor Nicola May, een boek dat je zeker moet lezen. Want dit boek hangt van feel good momenten aan elkaar.
Hieronder eerst even een samenvatting:
Het dorpje Hartmouth in Cornwall is het decor van ‘Welkom in Ferry Lane’ het eerste deel van de Ferry Lane-feelgoodserie van Nicola May, de Britse hitauteur van de Cockleberry Bay-serie. De 33-jarige Kara droomt van een opleiding tot bloemist. Ze kan haar alleenstaande vader echter niet in de steek laten en dus kiest ze voor the next best thing: bloemen verkopen op de markt. Als er meerdere dingen gebeuren die Kara’s leven op z’n kop zetten, ontdekt ze dat je er niet voor anderen kunt zijn als je er niet in de eerste plaats voor jezelf bent.
Zoals je hierboven al kunt lezen, speelt het boek zich af in een dorpje in Cornwall. Na het lezen van de beschrijving wil ik er meteen een keertje naartoe, want het klinkt ontzettend pittoreske. En de bewoners van het dorpje maken het alleen maar leuker en gezelliger.
In dit boek draait verhaal om Kara, een dertiger met een rot-relatie, niet de meest geweldige baan en een zuinig leven. Maar ja, als die ellende allemaal maar door zou gaan, dan zou het geen feel good-boek zijn. Ik zal niet teveel verklappen, er gaat alleen wel een hoop gebeuren. En veel van die gebeurtenissen heb ik met een glimlach gelezen.
Toch moet ik bekennen dat het soms wat te veel feel good is. Dat het allemaal wel iets te mooi uitkomt, te goed loopt, waardoor het soms wat over the top wordt, een beetje overdreven. En dan irriteer ik me soms aan het boek om vervolgens de fijne gebeurtenissen weer met een lach te lezen.
Met een goed gevoel las ik het boek dan ook uit en moest ik het op Goodreads toch 4 sterren geven. Want het leest fijn, het verhaal is leuk en je vrolijkt er zelf ontzettend van op. Maar omdat ik hier ook halve sterren kan geven, worden het er 3,5. Omdat het soms iets te is.
