Voor mijn Day Zero Project wil ik 100 boeken gaan lezen. Ik lees graag, dus dat moet lukken. Inmiddels heb ik er 4 van de 100 gelezen en ben ik begonnen aan nummer 5. Die boeken zet ik in een overzichtje op deze pagina, maar ik zal de boeken ook even kort bespreken in een apart bericht. Zo’n 4 boeken per bericht, dat vind ik wel een mooi aantal. Dus dit is dan deel 1 van 25.
Het Grachtenhuis, Rachel van Charante
Het eerste boek en dan meteen zo’n mooie, Het Grachtenhuis. Het verhaal speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog waar Heleen terug gaat naar Amsterdam om daar te gaan werken. Ze vindt een baan als secretaresse bij een advocatenkantoor. Haar baas blijkt echter in dienst te zijn bij het Duitse Rijk. En tja, dan komen er een hoop moeilijke keuzes en beslissingen.
Het is een spannend verhaal, ik kan het boek maar moeilijk weg leggen. Ook in dit boek speelt er een verhaal in het verleden en in het heden. Dat pakt niet altijd goed uit, maar de balans in dit boek is goed. Het leest soms haast als een luchtige roman, alleen dat is het zeker niet.
Door een roze bril, Vannessa Thuyns
Die roze voorkant in combinatie met de titel ‘Door een roze bril‘ doet al wel vermoeden dat we hier te maken hebben met een echte feelgood-roman. En hoewel ik ze soms echt te zoetsappig vind, lees ik ze soms toch wel graag. Het is een fijne afwisseling.
Zo ook dit boek over psychologe Stella, die in een lastige situatie lijkt te zitten, maar waar het toch allemaal wel heel soepeltjes verloopt. Zelfs als er verschrikkelijke dingen gebeuren, blijf je het gevoel van de feelgood vast houden. Wat op zich al heel knap is.
Ik klink misschien wat negatief, maar ik heb het boek met plezier gelezen. Het is leuk geschreven, het is een leuk verhaal en zorgt er ook echt voor dat je er een goed humeur van krijgt.
Een dode mannen trilogie, Walter van den Berg
In 2016 (toch handig, dat Goodreads) las ik Schuld, ook geschreven door Walter van den Berg. Destijds gaf ik die 4 sterren, ik was er best wel van onder de indruk. Daarom had ik ook het voornemen om die drie boeken voor het verhaal van Schuld te lezen. En nu was het dan zover.
Misschien wachtte ik te lang, ben ik inmiddels een andere schrijfstijl gewend of heb ik de voorkeur voor een andere schrijfstijl. Ben ik niet meer zo van die rauwe verhalen uit Osdorp. Want het pakte me niet zo. Ondanks de schrijnende verhalen, de interessante verbindingen tussen de verschillende hoofdpersonen. Die zorgen er trouwens wel voor dat ik deze Dode mannen trilogie 3,5 sterren geef. Want de verhalen zitten wel goed in elkaar, hebben raakvlakken, waardoor het een gevoel van herkenning oproept.
Het Kamermeisje, Nita Prose
Op de één of andere manier kom ik steeds weer uit bij een cozy mystery, want Het Kamermeisje past wel in deze categorie. Zoals de titel al doet vermoeden gaat het boek over een kamermeisje, dat werkzaam is in een mooi hotel. Molly, het kamermeisje, wordt mooi omschreven. Ze is anders dan anderen, heeft haar eigen maniertjes. Een personage waar je meteen een zwak voor hebt. En juist zij vindt op een dag een lijk in een hotelkamer. Om vervolgens ook. nog eens verdachte te worden in deze moordzaak.
Hier blijkt een heel verhaal achter schuil te gaan, waarbij behoorlijk misbruik wordt gemaakt van de naïviteit van Molly.
Het hele verhaal wordt, ondanks de ernst van de moordzaak, toch op een leuke manier verteld. Wat wel past bij een cozy mysterie. Dus leuk verhaal, goed verteld, erg cozy. Volgende keer weer een echte thriller.
Geef een antwoord