Het is genieten van het fijne nazomerweer, dus een mooi moment om even een stukje te wandelen op de Kampina. Wat is het toch heerlijk dat we daar zo dichtbij wonen. Een stukje fietsen en we zitten al midden tussen de nog net bloeiende hei.
En zoals iedere keer tijdens het wandelen vraag ik me af waarom ik dit eigenlijk niet vaker doe. Want het werkt zo ontspannend om er gewoon even tussenuit te zijn, een eind te wandelen en te genieten van de mooie natuur.
Maar er is altijd wel een excuus om het niet te doen, dan vind ik dat ik nog te veel moet doen. Dat het huis eerst aan kant moet, dat ik nog was weg moet vouwen. En zo kan ik een hele riedel opnoemen.
Wat zonde toch eigenlijk, het is toch mooi om te genieten als het nog kan. Je weet maar nooit wat morgen je brengt.
Kijk, ik weet het allemaal best, nu nog wat vaker in de praktijk brengen.
Vaker willen wandelen maar niet (kunnen) gaan, herkenbaar 😉