Qua temperaturen klopt het nu toch wat beter, het is meer herfst nu. Ook weer wennen, want ik denk dat zelfs de handschoenen wel handig zijn. Niet dat ik die bij me heb, want daar word ik altijd te laat aan herinnerd. Maar goed, verder deze week…
Maandag
Het is de eerste dag van de herfstvakantie, Joris en ik moeten allebei werken. Gelukkig gaat dat allemaal wel en is het dan natuurlijk heel handig als je thuis kunt werken, maar ik blijf het toch altijd wat lastig vinden. Heb ik dan weer snel het gevoel dat ik tekort schiet, dat ik er niet voldoende ben. Maar ze redden zich alledrie prima en als ik ‘s middags klaar ben met werken, heeft iedereen alweer van alles gepland staan. Dus ga ik het nieuwe koffie-apparaat maar installeren, zodat ik eindelijk weer een goed gevuld kop koffie kan drinken.
Dinsdag
Eén keer per maand ga ik naar Goes en vandaag was het weer zover. Het reizen met de trein kan ik soms echt spannend vinden, vooral omdat de aansluitingen soms nogal krap zijn. Maar het verloopt weer soepel, dus hopelijk ga ik er toch wat meer vertrouwen in krijgen.
Het is al bijna donker als ik weer thuis kom. Ik eet even wat en dat is het dan wel weer. Ondanks dat ik het reizen met de trein minder vermoeiend vind dat een lange autorit wil ik toch even rustig bijkomen. Bij de jongste komt een vriendje logeren, maar ze zijn zo druk met gamen, dat ik haast niet merk dat ze er zijn. Ik kan dus rustig een rondje zappen vanavond.
Woensdag
Volgens mij heb ik ieder uur ‘s nachts voorbij zien komen, ik heb dus niet zo heel goed geslapen. Dat morgen de kinderen met de trein, zonder ons, op pad gaan, helpt ook niet echt mee. Zodra ik wakker ben, gaat mijn hoofd ook aan en komen er allerlei doemscenario’s boven drijven. Dus ik word niet heel uitgerust wakker. Gelukkig kan ik in de ochtend die vermoeidheid wel wat aan de kant zetten, maar als ik ‘s middags vrij ben, komt er niet echt veel uit mijn handen.
Donderdag
Weer vroeg wakker, want ons vrolijke drietal reist vandaag met de trein naar Bern. We brengen ze met de auto naar Düsseldorf en daar stappen ze op de trein naar Basel en vervolgens naar Bern. Ik vind het allemaal erg spannend, een nieuwe fase van loslaten. Maar natuurlijk verloopt het allemaal goed, ondanks dat de treinen niet helemaal mee werken. Er valt een last van me als ik weet dat ze in Bern zijn opgehaald door mijn schoonzus.
Vrijdag
Het is stilletjes in huis, maar dat is op zich niet zo erg als je een dag moet werken. En die regen, die er met bakken uitvalt, is zelfs wel een beetje rustgevend.
Na het werk merk ik dat wel wel heel stil is, er mist echt iets. Jee, zou ik met die paar dagen logeren al last krijgen van het lege nest-syndroom? Dat wordt wat als het ooit zover komt dat ze echt het huis uit gaan. Als we ‘s avonds dan ook nog de hond weg hebben gebracht naar het pension voor een weekendje logeren voelt het helemaal leeg. Gelukkig hebben we de katten nog die ons gezelschap houden.
Zaterdag
We rijden al op tijd naar Dusseldörf. Morgen komt het drietal daar aan met de trein en wij maken er maar een weekendje weg van. Het blijkt een leuke stad, met veel mooie winkels en afwisselend oude en nieuwe gebouwen. Een fijne stad om doorheen te wandelen, dus het stappendoel wordt ruimschoots behaald. Ik zal komende week een wat uitgebreidere blog schrijven van ons bezoek aan Dusseldörf.
Zondag
Na een lekker ontbijt in ons hotel gaan we weer op pad. We wandelen heel wat af. Het is niet zo’n mooi weer als gisteren, maar het is droog en de temperatuur is prima. Ondertussen tellen we af naar de tijd dat de trein van de kinderen aan zal komen. Het is al een fijn gevoel dat het goed is gegaan met overstappen en ze dan ook echt in de trein naar Dusseldörf zitten. En als ze op het station uit de trein stappen, dan komt er een rust over me heen. We zijn weer compleet.
En nu we weer compleet zijn, zit de herfstvakantie er op. Uiteindelijk was het een prima weekje dat we goed zijn doorgekomen. Fijn om te horen dat ons vrolijke drietal het zo leuk hebben gehad in Bern.
