Inmiddels ben ik 43 en merk ik af en toe dat ik richting de overgang ga. De kans is groot dat ik in de premenopauze zit. Misschien dat ik daar nog ooit een blog over schrijf, maar deze keer gaat het over het boek Wen er maar aan, geschreven door Maike Meijer.
Dat verhaal gaat over een vrouw van 49, ik geloof dat het lichtelijk autobiografisch is, die al te maken heeft met verschillende overgangsklachten. Ik ga ze hier niet benoemen, maar in het boek worden er een aantal uitgebreid beschreven.
Hilarisch?
Voor op de kaft vind je verschillende aanprijzingen van een aantal bekende Nederlanders, waarbij de ‘Hilarisch!’ door Paulien Cornelisse er wel uit springt. Dat schept meteen verwachtingen, wordt dit een boek waarbij ik helemaal dubbel zal liggen van het lachen? Daar kan ik meteen maar duidelijk over zijn. Nee, ik heb niet dubbel gelegen van het lachen.
Conclusie
En dat vond ik jammer. Ik verwachtte een erg komisch boek, waarin veel herkenbare elementen voorbij zouden komen. Maar helaas, misschien komt dat als ik daadwerkelijk echt in de overgang ben. Alhoewel ik daar over twijfel, omdat ik iets anders in het leven sta dan de hoofdrolspeelster. Maar goed, voor nu weinig herkenbaar. Ook jammer vind ik het dat ik het boek al erg snel uit heb. De tekeningen die er in staan, zijn leuk en vermakelijk. Toch had er van mij wel iets meer tekst in mogen staan.
Het boek wil ik niet helemaal afschrijven, het is echt wel vermakelijk om te lezen. En misschien zit er voor anderen wel wat meer herkenning in. Omdat het prettig leest, krijgt het van mij 3 sterren.
Misschien is het boek “Oomen stroomt over” van Francine Oomen (van de Hoe overleef ik tienerboeken) meer wat voor jou? Hierin zit soms ook wat humor, maar ook zeker een serieuze noot.
Ach de overgang, daar heb ik zelf maar heel weinig wat van gemerkt daar ik er al heel vroeg in zat. Al voor mijn veertigste en ook had men onderzocht wat hiervan de reden was en het enigste wat ik te horen kreeg dat de eicel voorraad op was. Maar ja, er bleef mij niks anders over dan het te accepteren. Ontving enige warme en koude douches wat erbij hoorde. Heb er ook eens over geschreven voor hen die er in zouden komen in rijmvorm in 2015. Ik ken het boekje wel daar deze eens in zo een minibieb kastje lag. Heb er wat in gebladerd maar niet mee genomen want vond het niet echt wat voor mij. Tekeningen waren wel leuk net wat je schreef te weinig tekst. Meestal lees ik thrillers(als ik eens lees) of boeren streekromans maar ook weer uit zo een gezellig minibieb die hier veel langs de wegen staan. Kopen doe ik hen zelden. Je hebt een leuke en mooie website. Ik heb er 2 en zal met deze eens reageren. Ik kom zeker nog eens op visite. Groetjes, Tine