kamperen | Aukje Leermakers

Mijn kampeergeschiedenis deel 3, kamperen met kinderen

Kamperen met kinderen, een nieuw hoofdstuk uit mijn kampeergeschiedenis. En het verdient ook zeker een apart hoofdstuk, kamperen met kinderen is nu eenmaal anders dan met z’n tweetjes. De eerste jaren deden we dat ook niet. We gingen wel op vakantie, maar huurden dan een huisje of een stacaravan. Maar toch begon het weer te kriebelen, we wilden weer op pad met een eigenkampeermiddel.

Met de vouwwagen

Op mijn werk kwam ik een advertentie tegen (we hadden een soort interne marktplaats) van een vouwwagen. Die zag er goed uit en had een mooie prijs. We kochten de vouwwagen, een Roadmaster, het kampeeravontuur kon beginnen. Het avontuur startte in Limburg, eerst even proefdraaien in eigen land. En dat beviel uitstekend! We hadden genoeg ruimte in de vouwwagen en we genoten volop van het kamperen. Het was trouwens ook een mooie camping, Camping Hoeve De Gastmolen, daar in Limburg. Genoeg moois te ontdekken in de omgevingen en de kinderen vermaakten zich prima op de camping met al die ruimte buiten.

Omdat het zo goed was bevallen, durfde het wel aan om in de zomervakantie naar Frankrijk af te reizen. Het enige obstakel was wel dat we een redelijk grote plaats nodig hadden om de vouwwagen kwijt te kunnen, maar gelukkig bleek dat nooit een probleem. De ruimte die de vouwwagen bood, was alleen meer fijn. Want met de komst van Mees gingen we voortaan met z’n vijven op vakantie. Dat ging prima, het campingbedje paste mooi tussen de andere slaapplekken in en zo sliepen we gezellig allemaal in de vouwwagen. En als het toevallig een keer slecht weer was, dan was er binnen genoeg ruimte om te spelen. In die tijd gingen er nog een bak Playmobil mee. 🙂

Het zijn mooie herinneringen, als ik zo eens terug kijk. Met veel fijne, niet te grote, campings. Zoals die camping in de Ardeche, waar de stoomtrein iedere dag langs kwam. Meestal lagen we dan in het zwembad en zwaaide we even naar de passagiers.
Of de camping bij Hans en Anja, de enige camping die we twee keer hebben bezocht en waar we de verjaardag van Sterre met de hele camping vierden. Dat ging gemakkelijk, want het is een erg kleine en gezellige camping.

Met de caravan

De tweede keer op deze camping was trouwens met de caravan van mijn schoonouders. Om eens te kijken of dat wat voor ons zou zijn. De vouwwagen was inmiddels al verkocht, maar een caravan bleek ook niet helemaal ons ideale kampeermiddel te zijn. Dus na die vakantie waren we weer even terug bij de stacaravans en huisjes. We weken zelfs uit naar Denemarken. Het land wat door de kinderen nog steeds ‘het koude land’ wordt genoemd.

Nieuwe herinneringen

Maar het bleef kriebelen, we wilden weer terug naar het echte kamperen. Weer op een veld staan tussen andere kampeerders, ’s avond met een stoeltje voor de tent. Dus kochten we dit jaar een nieuwe tent, reserveerden we een plekje op een camping in Overijssel en genoten we van een erg fijne kampeervakantie. Samen met de kinderen. En ik hoop dat we dat nog heel vaak mogen doen, zodat we nog veel mooie herinnering toe kunnen voegen aan onze kampeergeschiedenis.

Kamperen bij Camping De Hoogte in Overijssel

Kamperen | 1 reactie

Het zit er al weer op, ons kampeeravontuur deze zomervakantie. Voor de eerste keer kamperen met onze tent. Zoals de titel al verklapt kampeerden we bij Camping de Hoogte in Overijssel. Een camping die we een hele tijd geleden al hadden geboekt. Na het niet doorgaan van onze vakantie in Portugal, hadden we het vermoeden dat meer mensen zouden kiezen voor een vakantie in eigen land. Toen even voor vertrek de camping op Facebook een bericht plaatste dat de camping was volgeboekt, was ik blij dat we al hadden gereserveerd.

Wandelen op de camping

Dan is het natuurlijk nog steeds maar afwachten waar je terecht komt, we waren er nog niet eerder geweest. Maar de camping bleek een goede keuze. We hadden een heerlijk ruime plek voor onze tent en het kleine tentje voor de meiden. We zaten aan een groot veld, waar lekker werd gevoetbald en er voldoende ruimte overbleef om, bijvoorbeeld, een potje te badmintonnen. De bosrijke camping, bestaande uit verschillende velden, waaronder een deel natuurcamping, had ook nog eens een groot heideveld, waarvan de heide al langzaam in bloei kwam. Regelmatig hebben we ons erover verbaasd, over al die ruimte op de camping en de mooie natuur. Voor een mooie wandeling hoefde je de camping niet af.

*Een rondje met de kano in de kano-vijver*

In de omgeving

Maar ook buiten de camping was er voldoende om van te genieten. Al wandelend kwamen we, één van de eerste avonden, terecht bij Landgoed De Eese, met mooie natuur en prachtige huizen. Zo vind je er bijvoorbeeld dit landhuis, ik zou er zo willen wonen.

Wat verder van ons, net wat kleinere, tijdelijke huis kwamen we terecht in Kalenberg, in het gebied Weerribben-Wieden, waar we met een elektrisch aangedreven punter een ochtend en deel van de middag rondvoeren. En hoewel meer mensen vanaf het water genoten van de mooie natuur, was het niet overdreven druk en hoefde we dus niet in een grote file te varen.

In Havelte, een plaatsje in de buurt, huurden we mountainbikes, waarmee we door de bossen reden. In het begin wat onwennig en wat gespannen, dat kwam misschien ook door de borden met grote letters ‘LEVENSGEVAARLIJK’ vanwege het militair oefenterrein. Uiteindelijk ging het mountainbiken steeds beter, vloog er niemand meer uit de bocht en ging ik het ook nog leuk vinden.

Genoeg te doen

Naast de uitstapjes die we hebben gedaan, hebben we ook behoorlijk wat tijd op de camping doorgebracht. Mees ging al snel ’s avonds voetballen met de grote jongens en de meiden gingen veel om met kinderen op ons veld. Daarnaast is er op de camping ook een zwemvijver, een kano-vijver en worden er regelmatig activiteiten georganiseerd.

En natuurlijk is dat allemaal erg leuk, maar ik merk wel dat het toch wel erg fijn is als de kinderen een leuk contact hebben op de camping. Met elkaar voetballen, spelletjes doen of gewoon wat rond hangen. Dan is het extra fijn om lekker voor de tent te zitten met een boek, wetende dat ze zich vermaken en het naar hun zin hebben.

We kijken terug op een fijne vakantie, een vakantie waarbij het kamperen goed is bevallen en onze tent een goede aankoop bleek te zijn. Ik verheug me al weer op de volgende….

Mijn kampeergeschiedenis, deel 2

Kamperen, Persoonlijk | 0 Reacties

Het is zover, het tweede deel van mijn kampeergeschiedenis. Ging het eerste deel over het kamperen in mijn kindertijd, nu maken we een sprong in de tijd. Want de eerste keer dat ik weer ga kamperen is samen met Joris, ik geloof in 2001. We kopen een tent, lenen de cognackleurige kadettilac van mijn vader en rijden richting Frankrijk.

Zelf was ik nog niet vaak in Frankrijk geweest, maar het was een logische vakantiebestemming. Joris was er al vaker geweest en een groot deel van Nederland vertrekt ieder jaar richting Frankrijk, dus waarom wij niet?

Dat eerste jaar vond ik het nog wel een erg spannende onderneming. Joris had zijn rijbewijs nog niet en ik had nog nooit buiten Nederland auto gereden. Dus die eerste klim bij Luik vond ik al een hele uitdaging. Maar het ging allemaal goed, irriteerden wel wat vrachtwagenchauffeurs, en we kwamen veilig aan bij onze bestemming in de Vogezen.

Met de tent naar Frankrijk

Frankrijk beviel me uitstekend, dus ook de jaren die volgden trokken we met z’n tweetje er op uit, met de tent. Omdat ik niet zo van het lange rijden ben, verbleven we vooral in het noorden en midden van Frankrijk. Maar daar is ook voldoende te zien en te doen. We bezochten verschillende kastelen, keken zelfs vanuit de camping uit op het kasteel van Beynac. Wandelden door stadjes en lazen veel boeken op een stoeltje bij de tent. Nou ja, dat laatste doe ik vooral, heerlijk vind ik dat.

*De boeken zijn inmiddels ingewisseld voor een ereader*

Lekker rustig aan

Joris en ik zitten wel behoorlijk op één lijn wat betreft vakantie. We vinden het leuk om wat van de omgeving te zien, rond te slenteren in een stadje, maar houden ook van het leven op de camping. Lekker wat lezen, op het gemakje koken en ’s avonds voor de tent wat drinken en gezellig wat bijpraten (als mijn boek tenminste niet te spannend is 🙂 ). Lekker rustig aan, echt een tijd om even uit te rusten en nieuwe energie op te doen voor na de vakantie.

Bij sommige dingen hebben we wel wat andere ideeën. Zo wil ik onderweg altijd even stoppen bij een wegrestaurant voor wat eten, maar gaat Joris liever ergens picknicken. Zo denken we ook over afstanden die we af leggen. Zo wil hij het liefst helemaal naar Zuid-Frankrijk. Maar dat zie ik niet echt zitten, waarom zo ver rijden als je dichterbij ook genoeg kunt vinden?

In de jaren die volgden zijn we wel eens verder gereden dan het noorden en midden van Frankrijk, maar vaak is dat niet gebeurd. Wie weet, ooit, in de verre toekomst, als we weer zonder kinderen op vakantie gaan. Want op vakantie met de kinderen, dat wordt natuurlijk deel 3 van mijn kampeergeschiedenis.

Mijn kampeergeschiedenis, deel 1

Kamperen, Persoonlijk | 2 reacties

Dat we, door de wijziging van onze zomervakantie, ineens zo druk bezig zijn met kampeerplannen, komt natuurlijk niet zomaar uit de licht vallen. Joris en ik hebben allebei al een hele kampeergeschiedenis, waardoor de aankoop van een tent niet zo’n vreemde keuze is. In dit bericht vertel ik je meer over mijn kampeergeschiedenis, die gaat al ver terug. 🙂

Met de paplepel

Want dat kamperen is er met de paplepel ingegoten. Samen met mijn ouders gingen we bijna (ik geloof dat er in deze historie nog een huisje in Frankrijk tussendoor komt) altijd met de tent op vakantie. Dat was een hele onderneming, want dat was altijd met een behoorlijk aantal familieleden. Die dan ook weer met ieder gezin een tent of caravan hadden. Altijd genoeg speelkameraadjes in de buurt dus. Ik kijk dan ook met een fijn gevoel hierop terug, terwijl ik er niet eens zoveel van kan herinneren.

Aan de wandel

Wel dat we na het eten altijd met een hele groep gingen wandelen, zingend en volop kletsend. En volgens mij was het in Luxemburg dat we altijd langs de kamperfoelie kwamen, dat rook zo heerlijk. Die camping in Luxemburg bestaat nog steeds, een nichtje is er zelfs vorig jaar (of het jaar daarvoor?) nog geweest. Daar loopt ook een fijn beekje langs, met water net boven je enkels. Ideaal om dammen te bouwen en bootjes gemaakt van flessen te laten varen. Waarschijnlijk daarom dat ik een beekje in de buurt van een camping echt een pluspunt vind.

De geur van hondenpoep

Wat voor mij ook een groot pluspunt is, nog groter dan het beekje langs de camping, is de zee. Misschien ook wel voortkomend uit mijn kampeergeschiedenis, want we hebben vaak gekampeerd in Groede, op camping Groede. Ik kan me niet herinneren dat die camping vroeger zo groot was. Als ik nu de site bezoek vind ik het een behoorlijk flinke camping en zou ik er zelf niet zo snel voor kiezen.

Wel weet ik nog goed dat er een paadje vanaf de camping naar zee ging. Ook daar hangt een geurherinnering aan, alleen niet zo’n prettige. Het stonk er namelijk altijd naar hondenpoep. Maar het vooruitzicht van de zee liet die geur snel vergeten.

Nooit meer

Een kampeervakantie, die bij verschillende familieleden nog goed in het geheugen staat, is een vakantie in Zeewolde. Wat ik me vooral herinner is een plek met jonge bomen. Die stonden er nog niet zo lang, in die nieuwe provincie. Doe daar nog koud en regenachtig weer bij en het wordt een vakantie om nooit te vergeten. En dan vooral vanwege die kou. Volgens mij mochten we met de hele familie nog eens terugkomen met beter weer, ik geloof niet dat er iemand van dit aanbod gebruik heeft gemaakt. Flevoland heeft dus geen warm gevoel bij mij achtergelaten.

Voor mijn ouders was deze vakantie ook de reden op het jaar daarop met de bus op vakantie in Spanje te gaan. Dat beviel zo goed, de tent kwam niet meer van de zolder. Nou ja, misschien kreeg hij nog een nieuwe eigenaar, dat weet ik eigenlijk niet.

Bij mij kwam het kamperen uiteindelijk weer terug, maar dat stukje kampeergeschiedenis bewaar ik voor een volgende keer.

Zomervakantie: anders dan gepland, maar zeker zo leuk!

Kamperen, Op reis | 0 Reacties

Vorig jaar hadden we het er al over, we gaan eens op zoek naar een eigen tent. Maar eerst naar Portugal. Zoals je al kon lezen, werd het hele Portugal avontuur geannuleerd, dus werd onze zomervakantie een vraagteken. Waardoor de sluimerende plannen van de zoektocht naar een tent weer werden aangewakkerd. En wat doe je dan? Dan ga je naar De Wit, de grote campingwinkel in Schijndel.

Zonder stokken

We besloten met z’n tweeën te gaan, op een vrijdagavond, hopend op niet te veel drukte. Met die drukte viel het gelukkig mee en we keken rustig rond. Van te voren hadden we al op internet rondgekeken en hadden daar al wel een tent gevonden, die ons wel wat leek. We vonden de tent tussen al die anderen, bekeken alles goed en besloten dat het goed was. Dat hadden meer mensen bedacht, er waren er niet veel meer op voorraad. Maar we waren op tijd, dus met tent en zonder stokken (die moesten we nog even ophalen op een verlaten industrieterrein) vertrokken we weer bij De Wit. Waar we trouwens van het personeel al hoorden dat het er goed druk was geweest en er veel tenten waren verkocht.

Op de camping

Door deze opmerking leek het ons toch wel een goed plan om alvast een camping te reserveren voor de zomervakantie. Met 3 kinderen vind ik het zelf altijd prettig om te weten waar ik terecht kom. Dus startte de online zoektocht naar een camping in Nederland. En die zijn er een hoop en heel veel verschillenden. Gelukkig hebben Joris en ik allebei wel een duidelijk beeld van wat we niet willen, dus dat maakt de zoektocht een heel stuk gerichter. We kwamen een site tegen van een natuurcamping met zwemmeer, niet te klein en niet te groot met goede reviews. De goedkeuring van de kinderen kwam (niet onbelangrijk) en de reservering is gedaan.

Nog even wennen

Dus we zijn er weer klaar voor, voor de zomervakantie. Een hele andere dan we gepland hadden, maar zeker eentje waar ik ook veel zin in heb. Voor de zomervakantie gaan we nog even een weekendje proefkamperen in de buurt. Wennen aan de tent en ontdekken of we nog wat dingen missen. Inmiddels is er ook een aanhangwagentje bijgekomen, zodat we zeker alles mee kunnen nemen. Tja, als we dan iets bedenken, dan moet het ook maar meteen goed geregeld worden. 🙂

En omdat ik me nu al weer een echte kampeerder voel, heb ik meteen maar even een nieuwe categorie aangemaakt. Daar kun je alle blogs lezen over onze kampeeravonturen. Hopelijk volgen er nog een heleboel!