Gisteravond keek ik naar het programma Chansons! met Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps. En om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik vond het een heerlijk programma.
De heren wandelden door een sfeervol Parijs, bezochten mooie en bijzondere plekken en spraken vol enthousiasme over veel mooie Franse chansons. In deze aflevering met extra aandacht voor Edith Piaf.
Het enthousiasme van de mannen is aanstekelijk. Ik krijg zin om de hele dag chansons te luisteren (is er al een Spotify-lijst met de muziek van de aflevering?) en ga vanochtend ook meteen even op zoek naar Voila van Barbara Pravi. Het lied van het songfestival van afgelopen jaar dat eigenlijk had moeten winnen. Het lied dat me iedere keer weer raakt, terwijl ik nog niet eens precies weet waar de tekst over gaat.
Want hoewel ik dus ook graag naar die chansons luister, ik versta er helemaal niets van. De Franse taal verafschuwde ik op de middelbare school, waardeerde het later wat meer en deed nog een poging met een cursus, maar het mocht allemaal niet baten. Daarom ben ik ook zo blij met de ondertiteling bij de muziek in het programma. Het geeft meteen wat meer inzicht in waar het lied over gaat.
Ik kijk al weer uit naar de aflevering van volgende week, weer heerlijk genieten van mooie muziek en mooie verhalen.
Maar voor nu nog even genieten van Barbara Pravi.
Update (20 september): er is inmiddels een Spotify-playlist. Je vindt ‘m hier.
