De eerste ochtendbrief

Boeken | 0 Reacties

Het duurde toch een paar dagen voordat ik mijn eerste ochtendbrief ging schrijven. Ik merk dat ik behoefte had aan wat duidelijke richtlijnen. Zoals het formaat papier en het beste tijdstip. Uiteindelijk besloot ik dan maar, na wat gezoek op internet, dat ik gewoon een notitieboek zou pakken wat ik al had liggen en meteen zou gaan schrijven als ik wakker werd.

Dus zette ik mijn wekker 10 minuten eerder, sprak met mezelf af dat ik niet mocht snoozen en kon vanochtend aan de slag met mijn eerste brief. En dat voelde wat ongemakkelijk, net wakker en meteen aan het schrijven. Ik vond dat ik er ook best lang over deed, zo’n 25 minuten, maar heb niet traag geschreven. Ik ben gaan schrijven wat in me op kwam tot ik uitkwam op mijn 3 bladzijden. Volgens mij een heel onsamenhangend verhaal, van het ene onderwerp naar het andere. Maar ach, het hoeft niets samenhangends te zijn. Er zitten, behalve de 3 bladzijden, niet veel eisen aan. Het is een soort gepraat in de ruimte. Na een tijdje zal ik het eens nalezen, benieuwd of dat wat inzichten oplevert.

En nu komt de volgende uitdaging, dit vol gaan houden. Een grote valkuil, want ik kan vol enthousiasme aan iets beginnen. Het volhouden blijft dan lastig. En zo’n eerste ochtendbrief heeft natuurlijk niet meteen resultaat, dus voor dat resultaat moet ik het ook gewoon volhouden. Anders is dat hele boek volkomen nutteloos, dat is dan weer een mooie stok achter de deur.

Inmiddels ben ik ook aangekomen bij het onderdeel ‘kunstenaarsafspraakje’. Daar over binnenkort meer…

The Artist Way

Boeken | 0 Reacties

Op advies van mijn coach heb ik het boek The Artist Way aangeschaft. Het sluit aan bij het ‘creatief zijn’ wat ik noemde in mijn vorige bericht.

theartistwayAl lezend kom ik mezelf al tegen. Ik ben nu namelijk aangekomen bij het hoofdstuk over de ‘ochtendpagina’s’. Iedere ochtend schrijf je 3 bladzijden vol, gewoon met dat wat in je opkomt. En dat klinkt goed, gewoon even een eindje wegschrijven. Maar op de één of andere manier lukt het me toch om allerlei praktische bezwaren aan te dragen. Want meteen iets schrijven bij het opstaan, dat is toch niet zo handig? Daarvoor zouden we misschien ook eerst een bureau op onze slaapkamer hebben en moet ik dan de wekker eerder zetten?

Het frustreert me, aan de ene kant wil aan de slag met mezelf, mijn persoonlijke ontdekkingstocht. Aan de andere kant verzin ik van alles om dat maar niet te doen. Het lijkt wel of ik ergens bang voor ben, dat ik een drempel niet durf over te gaan. Maar wat is er dan om bang voor te zijn? Bang om iets te ontdekken wat ik graag wil doen, maar niet goed kan? Angst om te falen? Is het dat, dat ik nu een beetje voortkabbel, geen risico’s neem en dat dit een veilige situatie is?

En dat brengt me weer terug bij The Artist Way, want daarin wordt gesproken over de Censor. De gedachten die je tegen houden, waarschijnlijk precies de gedachten die ik hierboven beschrijf. Daarom moet ik het ook gewoon gaan doen, die ochtendpagina’s. Mijn angsten en onzekerheden opzij zetten en dan toch echt aan die ontdekkingstocht gaan beginnen.

Gelezen in…

Boeken | 0 Reacties

De titel ‘Gelezen in juli’ of ‘Gelezen in augustus’ klopt niet helemaal, omdat er een kleine overlap in zit. Maar dat ik tijdens de vakantie lekker opschoot met lezen, blijkt wel uit het aantal. Zes boeken heb ik gelezen, of kan ik beter zeggen verslonden? De vaart zat er ieders geval lekker in, maar dat was ook niet zo vreemd, want bij de meeste boeken wilde ik heel graag weten hoe het af zou lopen.

 

Wat heb ik gelezen…

 

Ik begon met Meisje vermist, geschreven door Tes Gerritsen. In dit boek gaat forensisch arts Kat Novak op zoek naar het verhaal achter de verschillende gevallen van een overdosis. De boeken van Tes Gerritsen vind ik altijd spannend en dat is bij deze ook zeker het geval. Zo spannend dat ik het in één dag uit las, omdat ik het niet weg kon leggen en moest weten hoe het af zou lopen. Dat ga ik niet natuurlijk niet verklappen, maar houd je van thrillers, dan vind ik dit wel een aanrader.

Mijn minst favoriete boek van deze vakantie was Ibiza van Kiki van Dijk. Zeker wel een spannend verhaal, maar het voelde wat oppervlakkig aan allemaal. Daardoor soms misschien ook wat ongeloofwaardig. Ik weet het niet, ik krijg het voor mezelf niet zo duidelijk. Het pakte me in ieders geval niet zo erg. Toch was ik wel weer benieuwd naar de afloop, maar het einde van het boek vond ik uiteindelijk ook wat kort door de bocht.

Van mijn minst favoriete naar het meest favoriete boek, want wat is ‘Wat verborgen is‘ door Hjorth Rosenfeldt toch ontzettend spannend. Ik kon het gewoon niet wegleggen, moest het blijven lezen. Het verhaal van Sebastian Bergman en de moorden op de zestien-jarige Roger blijft boeien. Nu ben ik toch al fan van Scandinavische thrillers, maar dit boek bevestigde voor mij wel weer waarom. Blijkbaar is er ook een serie van gemaakt, maar die kan ik op Netflix helaas niet vinden.

Tess Gerritsen is favoriet deze vakantie, want in totaal las ik drie boeken van haar. “Speel met vuur‘ is weer een heel spannend verhaal. Naderhand begreep ik dat het een keer een kado-boekje is geweest bij de week van het spannende boek. Vandaar ook dat ik het zo snel uit had, het was natuurlijk niet zo’n dik boek. Een ereader is natuurlijk altijd even dik en ik kijk meestal niet naar het aantal bladzijden als ik aan een boek begin. Misschien had ik dan niet eens gelezen, het zou zelfs zomaar kunnen dat het boekje hier ongelezen in de kast staat. Zonde, want het is een spannend, maar ook mooi verhaal.

Het begin van dit boek, ‘Wat jij niet ziet‘ zette mij even op het verkeerde been. Als ik lees, vorm ik me een beeld in mijn hoofd. Daarom lees ik ook graag eerst het boek, voordat ik een film kijk. Maar bij dit boek klopte het beeld uiteindelijk niet bij de rest van het verhaal. Na wat bijstelling lukte het me beter om in het boek te duiken en dat was zeker de moeite waard. Want wederom een erg spannend boek, wat uiteindelijk een andere kant op ging dan verwacht. Die andere kant vond ik dan wel weer wat lastig, maar maakte het niet minder spannend. Een erg verrassend boek dus.

Als ik zo al mijn gelezen boeken onder elkaar zat, was het nogal een thriller-vakantie. Het laatste boek is er weer één van Tess Gerritsen, ‘Diagnose besmet‘. Een boek van al enkele jaren oud, het kwam uit in 1997. Maar het voelt niet gedateerd, leest lekker weg en was weer spannend. In het verhaal gebeurt van alles waardoor ik alleen maar meer medelijden kreeg met dokter Toby Harper. Zij is de hoofdpersoon, die allerlei vreemde gebeurtenissen ontdekt en uit nieuwsgierigheid (en een soort schuldgevoel?) daar meer van wil weten. Dat had ze beter niet kunnen doen…

 

Kobo Plus

 

De boeken, die ik deze vakantie las, heb ik gedownload bij Kobo Plus. Een samenwerking tussen Bol.com en Kobo waarbij je voor € 9,99 per maand onbeperkt ebooks kunt lezen. De eerste maand kun je dit gratis uitproberen en daar leek de zomervakantie een geschikt moment voor. Dat voor mij toch altijd de periode dat ik de meeste boeken lees. Dan heb ik de tijd en kan ik er de rust voor vinden. Die gratis maand kwam dus prima uit. Maar daar blijft het voor nu ook bij. Mijn maandelijkse voorraad boeken vanuit  Bookchoice levert voldoende leesvoer op. Als dat abonnement is afgelopen ga ik het weer eens opnieuw bekijken. Want Kobo Plus heeft zeker gezorgd voor veel leesplezier tijdens de vakantie.

 

 

 

 

 

 

 

 

Gelezen in juni

Gelezen in juni

Boeken | 0 Reacties

In juni ging mijn ereader even de kast in en las ik twee ‘gewone’ boeken. Leest dat heel anders dan met een ereader? Ik vind dat verschil niet zo groot. Het fysiek omslaan van een bladzijde zou een bepaald effect hebben op de hersenen, maar behalve het soms om willen draaien van mijn ereader merk ik daar verder niet veel effect van.

In mei was ik al begonnen met De Cirkel en het duurde niet lang of ik las het boek in juni uit. Een heerlijk boek, wat fijn leest en soms pijnlijk herkenbaar is. In het begin dan, na een tijdje werd dat wel minder, alhoewel ik me er wel een goede voorstelling van kon maken.
Het verhaal gaat over een jonge vrouw die gaat werken bij De Cirkel, een soort Facebook en helemaal op gaat in het online leven. Dit is een korte omschrijving, ik wil niet teveel vertellen.

De kritieken over dit boek zijn wisselend. Ik gaf het boek 4 sterren op Goodreads, omdat ik het een interessant verhaal vond, het me aan het denken heeft gezet en ik het gewoon lekker vond lezen.

Na deze 4 sterren ging ik verder met het boek van Griet op de Beeck, zij schreef ‘Vele hemels boven de zevende‘. Een heel ander boek, ik moest ook even schakelen naar het (af ent toe) Vlaamse taalgebruik. Wat ik trouwens niet erg vond, ik vind dat een erg fijne taal.
Het verhaal is geschreven vanuit verschillende personen en daar moet ik altijd even aan wennen. Maar na een tijdje heb ik door wie welke persoon is en gaat het gemakkelijker als dat steeds afwisselt. En het geeft een mooi beeld hoe die levens met elkaar verbonden zijn en elkaar beïnvloeden. Met opeens een dramatische wending, die ik niet had zien aankomen.

Ook dit boek kreeg 4 sterren. Ik geef niet snel 5 sterren en halve sterren zijn helaas niet mogelijk bij Goodreads. Maar het is zeker een prachtig boek om te lezen. En ik ben ook nieuwsgierig naar andere boeken van deze schrijfster.

Pin It on Pinterest