Tranen om een mondkapje

Zoals je misschien al wel weet werk ik als medewerker Welzijn in de ouderenzorg. Een plek waar we volop te maken kregen met corona, waar een hoop maatregelen uit voort vloeiden, die zorgden voor een aangepast werksituatie. En die veranderde dan ook nog wel eens, want er kwam steeds meer bij. En dat heb ik allemaal behoorlijk pittig gevonden, merk ik nu.

Gisteren hoorde ik de geruchten al over het mondkapje, vandaag zou er misschien wel een bericht uitgaan. Dus vanmiddag toch maar even mijn mail thuis checken. En ja hoor, daar was het verlossende bericht. Vanaf morgen geen verplichting meer voor een mondneusmasker, hoe geweldig is dat?! Ik moest er even een traantje om laten, want het voelt zo fijn dat ik morgen gewoon zonder dat ding mag gaan werken. Dat de bewoners me weer beter verstaan, dat ze mijn gezichtsuitdrukking weer kunnen zien, dat ik zo veel beter contact kan maken, dat we weer vrijer met elkaar kunnen communiceren.

Daar komt natuurlijk ook bij dat ik weer beter kan ademen, het dus minder benauwd voelt, geen last heb van mijn oren waar die touwtjes steeds tegen aan schuren, minder last heb van mijn keel en minder pukkels. Alhoewel dat laatste soms ook wel hormoon gebonden kan zijn. πŸ™‚

Het wordt nu al een fijne dag morgen!

Abonneer
Laat het weten als er
guest

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
0
Zou graag je gedachten willen weten, laat een reactie achter.x